Nog 1 dagje (eigenlijk twee maar hebben dan een afspraak voor waarschijnlijk een start van opnieuw diagnostiek) en dan hebben ook wij vakantie. Aan de ene kant is Fenn ontzettend moe en op dus toe aan vakantie maar ja al zijn vaste structuur gaat ook weer weg vallen. Natuurlijk hebben we thuis ook structuur en duidelijkheid in regels enz maar je kunt school niet vervangen wat dat betreft. Om te beginnen ben ik niet zijn juf dus dat klopt dan al niet volgens mijn lieve schat. Error dus bij hem. En wat te doen in de vakantie?!? Normaal ligt de vakantie allang vast en weet hij waar hij aan toe is enz. Maar ja Corona. We wilde naar Spanje. Dagjes weg dan? Hmmm pretpark, dierentuin, openbaar zwembad vallen meestal helaas af in vakantieperiodes ivm de drukte. Thuis is hij heel moeilijk te motiveren tot iets en een zwembadje is leuk maar daar gaat hij alleen in met mij. (Niet altijd handig plus ook niet altijd zin in als mama zijnde ;) ) Ik zou hem zo graag een ontspannen vakantie gunnen maar het blijft een lastig iets. Dus op het programma staat hopelijk maar veel mooi weer, stille plekjes aan het water, kampvuur 🔥 n de tuin, bbq en , knuffelen, veel ijsjes en hopelijk veel rust voor mijn lieve mannetje. En mama zich door twee boeken van de geef me de vijf methode werken omdat we die aan willen gaan bieden. Lieve lezers en andere ouders van kinderen met Ass ik wens jullie een heerlijke vakantie en ook succes en sterkte. Het is niet altijd makkelijk zonder ondersteuning 6 weken maar maak er iets moois van! Al is het maar elke dag 1 mooi momentje. ❤️💪🏻☀️🍦🏖

corona...liefde voor mijn zoon ❤️

Iedereen is in de ban van Corona. Helaas ook ik. Gezien ik longpatient ben, flink ondergewicht (door medische redenen zo goed als niet kan eten dus medische voeding neem) zeer lage weerstand, klachten enz moet ik van mijn artsen in thuis quarantaine. Met de woorden zo lang mogelijk Corona buiten zien te houden en zo veel mogelijk tijd rekken om aan te sterken want als je het nu krijgt kan je lichaam het niet aan! 😢slik. Dit houdt dus in dat ik mijn lieve zoontje ook niet zie. Die kan gelukkig gewoon bij mijn ex blijven. Maar hoe fijn ook dat voelt anders! Wat ga ik doen?! Kies ik ervoor hem nog een keer de komende week hier te laten komen met t risico dat hij mij besmet of ik hem met iets? Natuurlijk zegt mijn verstand meteen NEE! Maar mijn gevoel denkt ook wat als ik het wel krijg binnenkort? Dan mag hij sowieso niet meer bij me. En als er dan gebeurd waar mijn artsen bang voor zijn en mijn lichaam idd te zwak is om dit aan te kunnen (ergste scenario weet ik maar helaas reeel) dan zou dat betekenen dat ik hem  helemaal niet meer kan zien en geen kans heb om afscheid te nemen! Dat is toch onmenselijk! Ik vertrouw er maar op dat het goed komt maar ooo wat is dit lastig. Zou hem zo graag even vasthouden 😢! Hij begrijpt er zelf niet veel van. Ja feitelijk wel maar kan door zijn autisme enz geen evt gevolgen zien. Mijn moeder hart 💔. Al zijn structuur is al ineens verdwenen. Nu focus op aankomen en weer mogen bewegen om aan te sterken (mag nu niet want elke calorie moet binnen blijven) en hopelijk genoeg tijd krijgen om die Corona gewoon aan te kunnen als ik het mocht krijgen!!!!💪🏻🍀

Mijn vorige bericht is al weer een poos geleden. Dat was niet zomaar helaas. Ik had besloten dat ik opgenomen wilde worden om af te bouwen van mijn medicijnen en aangezien dit eerder niet goed ging dan maar met opname. Ik wil weer de beste mama worden die fenn verdient en dan moet je soms iets heel moeilijks aangaan om dat te kunnen bereiken. We zullen het maar niet over het half jaar hebben waarin we hebben moeten vechten om na school de juiste opvang voor Fenn te kunnen krijgen. Begin december was het zover. De opname. Fenn en ik hadden een grote misknuffel gekocht samen en nog wat dingen voor als we het moeilijk zouden hebben. En dan zie je je mannetje weglopen met je ex waar hij verblijft zonder te weten wanneer je hem weer ziet! 💔 Helaas ging de opname helemaal niet goed en kreeg ontzettend veel lichamelijke klachten die helaas niet serieus genomen werden door de arts. En kon ik fenn daarom ook echt niet zien. Dat wilde ik absoluut niet in die staat. Na twee weken finaal verzwakt gezegd ermee te stoppen. Ik kon echt niet meer! Helaas was dat een reden voor sommige van mijn familie waaronder mijn moeder en stiefvader om het contact te verbreken. Ik was zo zwak dat ik ook niet voor fenn kon zorgen. 😪 Daar zit je dan zonder je mannetje alleen. Zelfs 1 kerstdag en oud en nieuw aan de soepstengel. We slaan even een stukje over voordat het een heel boek wordt. Lichamelijk gaat het nu wel wat beter maar bv eten is nog erg lastig en dan gaat aansterken niet heel makkelijk. Fenn is van vrijdag tot zaterdag weer vast bij mij. En wanneer handig is. Best regelmatig. Ik ben ondertussen op mijn manier verder aan het gaan met afbouwen en dat gaat goed. Helaas komt nu alles pas eruit bij fenn. En zijn alle lastige dingen enorm verergerd. Weigert gezond eten, slaapt slecht, veel angsten, tics, boos, verdrietig enz. Sorry lieverd dat mama deze keuze moest maken. Zo sorry. Maar lieverd we gaan er komen! Ik geloof dat nu 100%! Zo sterk is mama ondertussen. En ik ga je steunen en helpen bij alles wat je nodig hebt!!! Je hebt het nu moeilijk lieverd en dat snap ik! Maar onze liefde is zo sterk dat maakt niets of niemand kapot!!! Ik hou zo veel van je mannetje en vecht net zolang als nodig is! En ja ook als je volgens jou zelf een rot kind bent 😢 hou ik van je en troost ik je ondanks wat je doet schreeuwt of weigert! Ik steun je en weet je jij steunt mij ook meer dan wie dan ook! Want voor jou ga ik door! 

Ik sta vandaag met mijn zoontje in de rij bij de action. De vrouw voor ons legt vanalles op de band. Simpele dingen zoals toiletpapier enz. Op het moment dat de vrouw achter de kassa het bedrag noemt schiet ze in paniek. Ze spreekt niet heel goed Nederlands maar maakt duidelijk dat ze het het kan betalen. Ze heeft €25 in haar handen en geeft aan dat dat haar laatste geld is en daar deze week ook nog van moet eten. Ze begint met spullen terug te leggen die ze t minst hard nodig heeft. Ondertussen krijgt mijn zoontje het erg lastig. Dit gaat anders dan normaal en dat is moeilijk. Hij begint in zichzelf te keren, roepen en slaat om zich heen. De mensen in de rij beginnen te mopperen dat t zo lang duurt en dat ze natuurlijk weer in de verkeerde rij staan. Nadat de dame het een en ander weg heeft gelegd krijgt ze te horen dat het nu €13 is. Ik zie dat ze zich ondertussen erg ongemakkelijk voelt en zie haar kijken naar haar €25. Ondertussen probeer ik mijn zoontje rustig te krijgen. Ik vraag aan de desbetreffende vrouw of ik voor haar zou mogen betalen. En begin met pinnen. Mijn zoontje kijkt op. Waarom doe je dat mama? Ik vraag aan hem of hij het net moeilijk had? Ja mama. En of hij het fijn zou vinden als iemand hem dan zou helpen? Ja mama. Nou lieverd nu had deze mevrouw het even moeilijk. Hij kijkt me aan en zegt. Ok mama. Hij snapt het. Samen lopen we rustig weg terwijl de rij ons na kijkt. De vrouw bedankt ons meerdere keren. (Wat niet nodig is) Soms moet je elkaar helpen als de ander het moeilijk heeft. En het feit dat mijn zoontje dat snapt is mij veel meer waard dan die €13. 

dit super mooi gemaakte hartje van klei uit de maas kreeg ik van mijn mannetje (8 jaar)! dit maakt dat ik t volhoud. Ons knappe mannetje heeft namelijk autisme en soms is dat best pittig. spelen met andere kinderen is erg lastig. hij snapt het vaak gewoon echt niet. dat is iets waar je moederhart van breekt want hij wil zo graag samenspelen en vriendjes hebben. ook zijn bv vakanties erg lastig voor m omdat hij dan uitzijn structuur wordt gehaald. en wat te doen in zo'n vakantie?! een pretpark is dan veel te druk net zoals eenzwembad of camping of resort. ik geniet van mijn vriendje maar oo wat is het voor hem fijn dat de scholen weer begonnen zijn!