Onmogelijke opgave

Iedereen is in de ban van Corona. Helaas ook ik. Gezien ik longpatient ben, flink ondergewicht (door medische redenen zo goed als niet kan eten dus medische voeding neem) zeer lage weerstand, klachten enz moet ik van mijn artsen in thuis quarantaine. Met de woorden zo lang mogelijk Corona buiten zien te houden en zo veel mogelijk tijd rekken om aan te sterken want als je het nu krijgt kan je lichaam het niet aan! 😢slik. Dit houdt dus in dat ik mijn lieve zoontje ook niet zie. Die kan gelukkig gewoon bij mijn ex blijven. Maar hoe fijn ook dat voelt anders! Wat ga ik doen?! Kies ik ervoor hem nog een keer de komende week hier te laten komen met t risico dat hij mij besmet of ik hem met iets? Natuurlijk zegt mijn verstand meteen NEE! Maar mijn gevoel denkt ook wat als ik het wel krijg binnenkort? Dan mag hij sowieso niet meer bij me. En als er dan gebeurd waar mijn artsen bang voor zijn en mijn lichaam idd te zwak is om dit aan te kunnen (ergste scenario weet ik maar helaas reeel) dan zou dat betekenen dat ik hem  helemaal niet meer kan zien en geen kans heb om afscheid te nemen! Dat is toch onmenselijk! Ik vertrouw er maar op dat het goed komt maar ooo wat is dit lastig. Zou hem zo graag even vasthouden 😢! Hij begrijpt er zelf niet veel van. Ja feitelijk wel maar kan door zijn autisme enz geen evt gevolgen zien. Mijn moeder hart 💔. Al zijn structuur is al ineens verdwenen. Nu focus op aankomen en weer mogen bewegen om aan te sterken (mag nu niet want elke calorie moet binnen blijven) en hopelijk genoeg tijd krijgen om die Corona gewoon aan te kunnen als ik het mocht krijgen!!!!💪🏻🍀

Alles voor mijn kind! 

Liefs tamara