"Filmie kijken" roept dochterlief. En eigenlijk mag het niet. Het is 8.30 en ze moet gewoon lekker gaan spelen. Dus wil ik 'nee' zeggen. Ik doe mijn mond open en tot mijn eigen verbazing komt er een 'okee' uit. Okee? Zei ik nou net echt 'okee'? Verdollejantjes (jaja ik doe aan kindvriendelijke scheldwoorden) wat ben ik soms toch een slappe mama. Ik sla mezelf letterlijk even voor mijn hoofd. Domme mama. Mevrouw heeft haar derrière intussen al lekker op de bank gedropt en kijkt me met haar prachtige grote kijkers engelachtig aan en zo zonder woorden zegt ze 'schiet eens op ma, ik zit klaar dus kom maar op met dat filmpje'.