Eigenlijk moet de tv uit...

"Filmie kijken" roept dochterlief. En eigenlijk mag het niet. Het is 8.30 en ze moet gewoon lekker gaan spelen. Dus wil ik 'nee' zeggen. Ik doe mijn mond open en tot mijn eigen verbazing komt er een 'okee' uit. Okee? Zei ik nou net echt 'okee'? Verdollejantjes (jaja ik doe aan kindvriendelijke scheldwoorden) wat ben ik soms toch een slappe mama. Ik sla mezelf letterlijk even voor mijn hoofd. Domme mama. Mevrouw heeft haar derrière intussen al lekker op de bank gedropt en kijkt me met haar prachtige grote kijkers engelachtig aan en zo zonder woorden zegt ze 'schiet eens op ma, ik zit klaar dus kom maar op met dat filmpje'. 

Terwijl madam heerlijk lacht om Peppa, doe ik een poging om de ontbijttafel af te ruimen. Maar al voordat ik alle hageltjes van de tafel heb geveegd (ja op de grond ja, ik ga zo toch stofzuigen) begint mijn kleine meneertje te protesteren. Het gegil wat er uit zijn schattige smoeltje komt klinkt als 'mamaaaa ik wil potjeknorrie nu eindelijk mijn fleeeeeesss', maar dan op z'n baby's. Dus hop, de boel laat ik de boel en maak een fles. Als ik dan met baby en fles naast peuterpopje op de bank plof begint het volgende. 'Mamaaaa' (als je die nadruk op de laatste 'maaaa' hoort weet je al hoe laat het is) 'anders kijken'. Iets anders kijken.  Dus niet alleen nóg een filmpje maar ook nog eens iets anders. Nee, daar komt niks van in. Dan gaat ie uit. Dit kijken of niks kijken. Kies maar. En als je niet kiest gaat de televisie sowieso uit. Dus. Dat wil ik zeggen. Maar nee... Ik zit nu zo lekker met mijn bolle beertje in mijn armen op de bank en wil eigenlijk gewoon genieten. Genieten van dit kereltje dat zo lekker bij me ligt te drinken. Van mijn meisje die zo vrolijk is. Van mijn kindjes. MIJN kindjes. Mijn lichtjes, die al mijn angsten en verdriet draagbaar maken. 

Dus ik pak de afstandbediening, ga terug naar het menu van Netflix waarin alle favoriete series en films van mijn eigen kleine little miss Sunshine staan, en zeg 'kies maar, wat wil je kijken?'. Ze kiest Nijntje. Ze zingt het liedje mee zo goed ze kan en danst met haar vingertjes in de lucht. Meneer baby lacht naar me en de melk stroomt uit zn mondje, over zn kinnetje op zijn spuugdoekje met sterren. Mijn kleine ster. Dit moment is perfect. Ik niet. Ohnee ik zeker niet. Dit moment wel. Zulke vrolijke tevreden kindjes. Dan maar een filmpje meer... Straks lekker koffie met een chocolaatje! Ook voor mijn zonnetje. In plaats van haar appel die al klaar ligt... want nu we toch bezig zijn...