Als er toch iets is waar ik me vaker dan vooraf gedacht aan schuldig maak in het opvoeden, dan is het mijn stem verheffen. 

Wat genieten wij hier allemaal van buiten zijn. Even de wind aan de wangen. En -met de lockdown waarin we ons bevinden- even een anderen omgeving dan ons eigen huis. Elke dag zijn we ook wel even buiten. Met een hond in het gezin ontkom je daar ook gewoon niet aan. 

Wat een onzin, dat blauwe maandag gedoe . Wie gelooft daar nou in?

Jolijn (4) is zoals wij zeggen altijd makkelijk geweest. Als baby altijd tevreden en altijd vrolijk. Echt het zonnetje in huis, en ze draaide altijd gezellig mee met het ritme dat we hadden.