Even samenvatten

De resultaten zijn er we hebben wel 4 extra dagen moeten wachten . Conclusie een 2 de chemo therapie. Wat wel positief is het heeft geholpen maar jammer genoeg niet voldoende om het gehoopte resultaat te verkrijgen. Dit wil zeggen dat onze jongen nog eens 6 weken therapie moet krijgen :-( . Dus mag hij nog niet naar de crèche omdat hij te snel ziek kan worden. Nu pas beginnen we de effecten van de vorige chemo en cortisone te zien. Hij staat opgezollen, zijn haren beginnen er slechter uit te zien , gevoelig vel en spieren hij is ook rappper moe .Maar desondanks nog altijd zijn mooie glimlach.

6 Weken geleden zijn we gestart met ons zoontje zijn chemo. Volgende week weten we of het geholpen heeft.Dus nog een week in spanning afwachten of ze die op hol geslagen Langerhans cellen kapot hebben gekregen. Ik ga kapot van de zenuwen en kan niet wachten tot we de resultaten hebben of het geholpen heeft of niet. Onze dappere jongen daarentegen gaat met een glimlach gaan slapen en staat ook zo op .Hij is een echt schatje. Hij is zo flink ondanks de bijwerkingen van al zijn medicatie, hij doorstaat het allemaal met een glimlach.

Heel even stond onze wereld stil . Het vermoeden die ze hadden klopte . Onze zoon nu bijna 21 maand heeft Langerhanscell Hisiocytosis . Het kan genezen worden maar alleen met chemo . Daar zijn we gisteren mee gestart . Ons zoontje mag niet meer naar de crèche omdat zijn afweer niet meer ok is . Gelukkig hebben we een goede familie die komt oppassen als wij werken zijn. 

We zijn op controle geweest voor zijn dijbeenbreuk. Ik had het briefje verkeert gelezen en moest er om 09.00Hr zijn i.p.v om 14.00Hr. De vrouw aan het onthaal :geeft niet mevrouw we laten de dokter naar de foto's kijken en als het niet goed genezen is bellen we u . Ok wij naar huis ? Nog geen half uur later bellen ze mij op . Mevrouw wij hebben de foto bekeken en het lijkt ons het best dat u zich aanmeld in het UZ Gent ze verwachten u daar. Wij naar Gent, waar ze ons de volledige uitleg gegeven hebben. Eerst dachten ze leukemie maar uit verder onderzoek blijkt het dat niet te zijn, alle geluk. Ze zijn er 80% zeker van dat het langerhans cel histiocytose is . Dus volgende week biopsie om 100% zekerheid te hebben en indien dat het is een behandeling te beginnen.

Onze jongste zoon 19 maand wou plots niet meer staan..Hij mankte daarvoor wel maar ja dat kon van alles zijn.Snel naar de dokter foto laten maken . Resultaat een fractuur helemaal bovenaan zijn dijbeen.Er hebben 5 verschillende mensen in het ziekenhuis de vraag gesteld  :Hoe is dit gebeurt ? Mijn antwoord : ik heb geen flauw idee. Het is een echte jongen overal op klimmen en klauteren, blauwe plekken en schrammen nergens bang van een echte stuntman. (dat laatste denkt hij toch) Nu hadden we de keuze in de gips of niet. We hebben gekozen om geen gips te zetten.  Met gips kan hij niet mee in de auto moeilijk pamper verversen en altijd platliggen .We moeten er wel over waken dat hij niet kan kruipen of staan niet op zijn been. Volgende week controle en hopen dat hij niet alsnog in de gips moet.