Toen ik zwanger was vertelde iedereen dat je echt moet genieten van alle kleine momentjes als de kleine er is. Ik dacht dat dat vanzelfsprekend was, maar dat bleek minder waar. Devin bleek tracheamalacie(een slap strottenhoofd) , koemelkallergie, verborgen reflux en enorme eczeem te hebben . Het was dus niet echt een hele happy baby. Hij huilde veel en ik kon niet plaatsen waar het vandaan kwam. Dit maakte me zo onzeker dat ik vergat om te genieten van de leuke momenten. Artsen stuurde me keer op keer weg met het verhaal dat het geen koemelkallergie kon zijn. Ik was overtuigd dat, dat het wel was. Op advies van familie toch pepti gehaald en het was over. Hij veranderde in de meest vrolijke, blije, tevreden baby, die hij nog steeds is. Altijd een lach op zijn kleine gezichtje. Niet te omschrijven hoe dit kleine mannetje mij iedere dag weer zo gelukkig maakt. Perfect little man 💙

Bijna 1. Ik ga er niet over liegen, het is zwaar. Een gezin waarbij ik 4 dagen in de week als juf op een basisschool werk en mijn man de avonden tot in de nacht werkt als kok. Bonusmama zijn voor het zoontje van mijn man, die in de weekenden gezellig bij ons is. Het is constant alle ballen hoog proberen te houden, het voor iedereen zo leuk mogelijk maken. En dat is pittig. Maar deze momenten, momenten met ons gezin. Dat zijn de fijnste momenten die er zijn. Ze geven mij zoveel positieve energie! '𝕀k 𝕙ou 𝕧an 𝕛ullie. ℕiet 𝕫omaar 𝕖ven. 𝕄aar 𝕠neindig 𝕝ang, 𝕞ijn 𝕙ele 𝕝even.'

'Demi, je moet je nu normaal gaan gedragen. Dit ben jij niet.' 

Mijn verhaal over de mooiste maar ook meest lastige periode uit mijn leven. De tijd die mij als persoon zo veranderd heeft maar ook zoveel sterker heeft gemaakt. Mij heeft laten zien dat je groothouden en de clown spelen geen oplossingen zijn voor altijd. Je overgeven zo moeilijk maar ook zo fijn kan zijn. En mij geleerd heeft dat hulp aanvaarden geen ramp is, en het je geen zwakker persoon maakt. En het verhaal over de roze wolk die dus niet bij iedereen voorbij komt zweven. 

:) zzzz