Profile icon Profiel News icon Posts (1)
Blog image

Nee, niet aan mijn kind komen

het ongevraagd aan mijn kindje zitten. Ik snap niet waar de behoefte weg komt dat vreemden van mij en mijn kind aan mijn kind moeten komen.

Daar ga ik weer een winkel in. Mijn mooie meisje, van anderhalf, met hele blonde krullen tevreden in de winkelwagen. Ze babbelt wat en eet ondertussen iets lekkers van de net bezochte bakker. Onze blonde meid zit graag met een beentje door het gat die voor de benen van haar bestemd zijn en een been ligt languit over de resterende zitvlak. Zo kan ze lekker kijken naar wat mama (en/of papa) in de kar gooien. 
De winkel door is ze heel vriendelijk en wil zelfs haar lekkers delen met een wat oudere meneer. Deze meneer bedankt haar vriendelijk. Niets aan de hand. Tot ik bij de kassa kom. Mijn meisje vindt het allemaal wat lang duren en denkt op te kunnen staan van haar niet meer zo comfortabele zitplaats. Ik vraag haar om weer te gaan zitten en dit doet ze ook braaf. 
Echter is een mw achter haar, die er al even stond, niet eens met de zithouding van mijn dochter en gaat ongevraagd aan het been van mijn dochter sjorren om deze door de bestemde gat te proppen. Ik zeg deze mevrouw netjes dat mijn dochter van mij zo mag zitten. Echter trekt mevrouw zich daar niets van aan en blijft aan mijn dochter zitten. Nogmaals verzoek ik haar om niet langer aan mijn dochter te zitten. Mevrouw geeft aan dat het allemaal best mee valt en zij het met goede bedoelingen doet. Dat zal best, alleen vraag ik U om dit niet te doen! 

Artikel lezen
7 Reacties tonen