Snap

Nee, niet aan mijn kind komen

het ongevraagd aan mijn kindje zitten. Ik snap niet waar de behoefte weg komt dat vreemden van mij en mijn kind aan mijn kind moeten komen.

Daar ga ik weer een winkel in. Mijn mooie meisje, van anderhalf, met hele blonde krullen tevreden in de winkelwagen. Ze babbelt wat en eet ondertussen iets lekkers van de net bezochte bakker. Onze blonde meid zit graag met een beentje door het gat die voor de benen van haar bestemd zijn en een been ligt languit over de resterende zitvlak. Zo kan ze lekker kijken naar wat mama (en/of papa) in de kar gooien. 
De winkel door is ze heel vriendelijk en wil zelfs haar lekkers delen met een wat oudere meneer. Deze meneer bedankt haar vriendelijk. Niets aan de hand. Tot ik bij de kassa kom. Mijn meisje vindt het allemaal wat lang duren en denkt op te kunnen staan van haar niet meer zo comfortabele zitplaats. Ik vraag haar om weer te gaan zitten en dit doet ze ook braaf. 
Echter is een mw achter haar, die er al even stond, niet eens met de zithouding van mijn dochter en gaat ongevraagd aan het been van mijn dochter sjorren om deze door de bestemde gat te proppen. Ik zeg deze mevrouw netjes dat mijn dochter van mij zo mag zitten. Echter trekt mevrouw zich daar niets van aan en blijft aan mijn dochter zitten. Nogmaals verzoek ik haar om niet langer aan mijn dochter te zitten. Mevrouw geeft aan dat het allemaal best mee valt en zij het met goede bedoelingen doet. Dat zal best, alleen vraag ik U om dit niet te doen! 

Dit verhaal staat natuurlijk niet op zichzelf en roept natuurlijk niet zomaar irritatie op. Steeds vaker gebeurt het, tevens gebeurde dit ook bij mijn zonen toen zij zo oud waren, dat er mensen zijn die ongevraagd aan mijn dochter zitten. Voorbeelden en ook daadwerkelijk gebeurt: aan de mooie vele krullen zitten en er door blijven strelen(ook al trekt mijn dochter haar hoofdje weg), mijn gillende dochter, die boos op een winkelvloer ligt (omdat ze iets niet mag en ik haar op mijn manier opvoedkundig wil leren dat ze niet alles krijgt wat ze wil) een softijsje aanbieden, waar de desbetreffende vrouw net aan gelikt heeft en dan nog niet te vergeten dat mijn dochter een heftige vorm van melkallergie heeft. Ik weet niet hoe jullie hier over denken. Maar ik raak er van geïrriteert en kan me vaak nog net vriendelijk uitdrukken dat het niet als prettig wordt ervaren en dus wil dat ze niet aan mijn dochter zitten. Ik ben van mening dat je niet zomaar ongevraagd aan een kindje van een ander hoort te komen.

7 jaar geleden

Ik vind dat ook zo irritant als mensen aan mijn kindje komen.

7 jaar geleden

Dat lijkt me ook wel lachen terug plukken!!! Moet wel zachtjes natuurlijk????????

7 jaar geleden

Dat klink niet goed. Ik/wij proberen ook onze zoon op te voeden dat niet iedereen lief hoeft te zijn. We zeggen het niet duidelijk maar hij hoeft echt niet iedereen te groeten, handje te geven of aardig te zijn. Ik probeer een midden weg te zoeken naar beleefd te zijn en hem veiligheid te geven. Dat is best lastig aangezien veel mensen verwachten dat je beleefd bent. Er zijn gelukkig ook genoeg mensen die we wel kennen en echt vertrouwen. Ik ga vaak af op wat mijn zoontje (bijna 3) aangeeft. Als het nodig is stap ik tussen hem en iemand anders en gelukkig zegt mijn blik al vaak genoeg. Ik las trouwens laatst een hele grappige actie van een ouder, die ging plukken aan die wild vreemde. Dat vond die persoon nou niet echt geslaagd ;).

7 jaar geleden

ja ook dat is een ding. Ik vind het knap vervelend en dat is zachtzinnig gezegd. Bij onze dochter werd gewoon haar duim gepakt en in haar mond gedaan. De mevrouw vond dat ze moe was en dat best kon. Ik heb geen duim zuigende dochter en wil dat eigenlijk zo houden.