Nou heb ik best wel ff getwijfeld of ik het wel durfde, net 3 maandjes mn rijbewijs en dan met mn twee meisjes in het hoogseizoen Frankrijk door crossen.. Zonder de taal goed te kennen, zonder te weten waar we die avond zouden slapen, zonder te weten of de auto het zou redden, zonder heel veel zekerheden.. maar wat ben ik blij dat ik dacht f*** it, inpakken.. we gaan..!!

Heerlijke nachtelijke woordjes..

Twee zusjes... Zo hetzelfde maar toch ook zo verschillend.. De oudste heeft geen idee wat een ochtend humeurtje is, zoals ze zelf al jaren zegt.. 'Zodra m'n ogen open gaan doet m'n mond ook gezellig mee..!' De jongste daarentegen, heeft vaak wat opstart probleempjes.. Niks ergs hoor, ik ken het maar al te goed, gewoon even met rust laten dan gaat het vanzelf over.. Maar ja, daar zit je dan met je grote zus op de bank. Nog voor half 8 heeft Sophie al 28x uber vrolijk verteld wat ze allemaal gaat doen vandaag, compleet met wilde arm en been gebaren.. Ze raakt daarbij af en toe haar kleine zus.. 'Sorry dat deed ik niet hoor Nin, dat deed m'n voet hahaha'.. gevolgd door een... 'Oh jee sorry nu deed m'n hand het haha, ik niet hoor haha!!' Nadat Sophie toegezegd heeft het wat rustiger te doen loop ik de gang in, vanaf de bank klinkt weer dat vrolijke stemmetje en weer hoor ik.. 'Oh sorry haha dat deed m'n arm hoor Nini, niet ikke haha oh jee nu deed m'n voet het en nu weer en nu..!' Maar dan blijkt dat ook kleine zusjes een irritatiegrens hebben, ineens hoor ik... 'AUHAU!! Dat deed pijn Nini!!' Het bijna altijd zo lieve stemmetje van Nini klinkt zwaar geïrriteerd.. 'Oh ja écht? Nou sorry maar dat deed ik niet hoor dat deed m'n nagel!!'

6.45.. Met 1 oog open strompel richting de badkamer, achter me hoor ik een klein stemmetje.. 'Mama, ik ga plassen..' Al bij die eerste 'ma' schrik ik wakker, m'...n andere oog schiet ook open en geschrokken draai ik me om..! SCHOENKADOOTJES!! 'Haha moest je schrikken, ik ga alleen maar plassen gekke mama!'

Daar was ie dan hoor.. 7 november 2009! De dag waar ik zo naar uitgekeken had.. De dag dat ik mijn eerste kindje zou krijgen.. Dat was wat mij gezegd was 9 maanden lang, dat was mijn datum! Dat ik ook wel eens te vroeg of te laat zou kunnen bevallen kwam bij mij niet op, al die maanden niet.. Als gezegd werd dat ik daar rekening mee moest houden knikte ik braafjes jaaaa maar van binnen.. Nee hoor 7 november 2009, het scheelde niet veel of ik had 't al op de geboortekaartjes laten drukken.. Zo zou het gaan! Zelfs al bedacht dat haar eerste verjaardag op een zondag zou zijn, wel zo makkelijk is bijna iedereen lekker vrij..

Mijn lieve Nini.. Al een paar daagjes een beetje humeurig, ik herken het en weet ook precies waardoor het komt.. Die eerste schooldag. Is ze normaal het zonnetje in huis nu kon ze plotseling zomaar stilletjes om mijn nek hangen met een greep waar menig Olympisch judoka jaloers op zou zijn.. Grote zus heeft meerdere keren geprobeerd haar enthousiasme voor school op haar kleine zusje over te brengen maar helaas.. 'Ik wil gewoon bij mama blijven, met mama spelen..' en tja mama wil eigenlijk ook niks liever..   Nadat we afgesproken hebben dat ik haar vroeg weer op kom halen gaat ze die avond slapen, later bovenop mij.. de hele nacht..  Na een toch wel redelijk relaxte ochtendspits huppelt Sophie van voordeur tot schoolplein, ze knuffelt haar vriendinnen, geeft de directeur een high five en sprint naar haar nieuwe klas.. Zij is weer helemaal op haar plekkie, klaar voor groep 4! Nog net tijd voor een kus en een knuffel maar dan worden we toch écht uitgezwaaid..  Met haar kleine handje stevig in de mijne lopen we naar Nini haar klas.. Ze heeft gelukkig de liefste juf van de hele school dus dat scheelt ons beide een hoop.. Maar toch.. Ik verwacht tranen, bij mij dan.. Ik hoop alleen dat ik het red tot ik op het schoolplein ben.. Terwijl ik bijt op m'n lip om die tranen tegen te houden, gaat Nini met haar juf op zoek naar haar tafeltje. Haar handje nog altijd stevig in de mijne.. Met grote ogen kijkt ze rond, geen voor haar bekende kindjes.. Even laat ze m'n hand los maar alleen om mij een hele dikke knuffel te geven, met haar wang tegen mijn wang zegt ze zachtjes.. 'mama jij bent lief..' Ja joh maak t je mama maar even makkelijker.. ???? 'Jij ook lievie, mama houdt heel veel van jou en ik ben zoooooo trots op jou..' fluister ik terug.. Haar greep wordt nog steviger en ik vrees dat ik t nu niet meer tegen kan houden. Gelukkig heeft ze een heerlijk bijdehand meisje naast haar zitten, dit meisje heeft zich blijkbaar al haar hele leventje verheugd op dit moment... 'Ik let wel op haar hoor want ik ben allang 5 en ik zit al in groep 2, dusss..' Oke die 'dusss' kwam er niet achteraan maar het had zeker gekund!!  Ze vraagt of Nini een puzzel wil maken en voor t eerst die ochtend laat ze me los.. Veel zegt ze nog niet maar er komt een grote lach op haar lieve koppie. Een lach die zelfs een schaterlach wordt als haar juf mij als laatste moeder bijna met geweld de klas uit moet zetten.. Vrolijk word ik uitgezwaaid en al snel gaat er een duimpje omhoog.. Het afgesproken teken dat ik weg mag..! En ook blijkbaar het teken dat ze mogen komen, geen houden meer aan.. maar ach zolang t mijn tranen maar zijn..  Nini merkt niks en doet nog even een dansje voor het raam inclusief haar zooo bekende billen-schud-act.. Lachend en huilend tegelijk loop ik de school uit, ik denk aan Sophie's vraag van vanmorgen.. 'Mama is het leuk om mama te zijn?' Het is heerlijk, geweldig en super gezellig om mama te zijn, het leukste en het mooiste maar soms.. soms ook een best een beetje moeilijk.. een heel klein beetje maar.. Is het al half 12????