Eerlijk gezegd was het voor ons niet makkelijk om zwanger te raken ik denk dat daar het allemaal mee begonnen is. En moet dan eigenlijk zeggen het ging niet makkelijk om zwanger te blijven! Drie maanden nadat mijn spiraal was verwijderd bleef ik bloedverlies houden na 14 daag heb ik de dokter maar eens gebeld ik moest maar een zwangerschapstest doen. Ik had echt zoiets van zonde van het geld ben 14 daag al enorm aan het bloeden.

in mijn familie zit het probleem dat er te weinig voeding in de borstvoeding zit. Vertel dit alleen niet in het ziekenhuis want dan mag je naar lactatieverpleegkundige iemand die je moet gaat inspreken en heilig ontkend dat zoiets niet bestaat dat is wat ze bij mij deden.

Inmiddels is onze dochter zeven maanden maar mijn bevalling was alles behalve leuk. Met 40 weken had ik het lichamelijk zo zwaar door de fibromyalgie erbij dat ik aan de gynaecoloog vroeg of ze me wou strippen in hoop dat me bevalling op gang zou komen. Dit was volgens haar een fabel en deed ze niet liever zou ze me een week erna inleiden en hiermee stemde ik in. Na een week in spanning gezetten te hebben van zal het uit zich zelf komen of niet?? Gingen we na nl tastend dingen geregeld te hebben op weg naar het ziekenhuis niet wetende wat me allemaal te wachten zou staan....

Graag wil ik jullie mee terug nemen toen dat ik 20 weken zwanger was. Mijn man en ik waren zo nerveus voor de 20 weken echo. Zal alles goed zijn met onze kleine wat zal het worden een jongen of een meisje? Mijn man was er heilig van overtuigd dat we een jongen zouden krijgen want hij had alleen broertjes en zijn ene broer had ook een zoon dus dat zal bij ons ook wel zijn. Zelf twijfelde ik heel erg.