Nadat mijn man en ik waren getrouwd wilden wij ook graag een kindje. Meteen bij de eerste keer was het al raak. Ik was dolblij, maar stiekem ook doodsbang. Alles zou nu toch anders worden, en ik was ineens niet meer alleen verantwoordelijk voor mijn eigen gezondheid, maar ook voor die van het kindje dat in mijn buik groeide. Dit maakte mij erg onzeker. Wat kon ik wel doen, en wat ik kon beter laten? Die keuzes zijn bij een eerste zwangerschap natuurlijk allemaal nieuw, en dat maakt het zo spannend.