'Het is een jongen' werd er bij de echo gezegd van ons eerste kindje. Ik had altijd gedacht dat mijn eerste kindje een meisje zou zijn, maar tijdens mijn zwangerschap had ik al het gevoel dat het een jongen zou zijn. Geen rokjes en jurkjes, maar stoere blousjes en spijkerbroekjes. Ik ging in de winkels meteen naar de jongensrekken, en keek niet naar de meisjesafdeling. Voorheen dacht ik altijd dat er veel meer leuke kleertjes en spulletjes voor meisjes waren, maar daar kwam ik toen van terug. Ik vond het geweldig om alles voor mijn zoon te kopen, het liefst zo stoer mogelijk. 

Afgelopen juni werd Siem 3 jaar. Hij genoot ontzettend van alles wat bij een verjaardag hoort, en wij genoten intens met hem mee. Natuurlijk stond ik ook even stil hoe snel het allemaal gaat, hoe groot hij wordt en hoe trots ik op hem ben, maar wat vooral overheerste was het besef dat hij over een jaar 4 zou worden en echt naar de basisschool zou gaan. Het idee daarvan bezorgde me rillingen en een vervelende kriebel in mijn buik. Mijn kleine ventje naar de basisschool, moet dat echt??