Zola’s in mijn vorige blog te lezen was had ik in 2015 een miskraam gehad, na er 3 niet meer opgehoopt te hebben is t toch gelukt eind 2017 leak ik er achter zwanger te zijn . Heel welkom maar totaal niet meer opgerekend en gaf het me een heel dubbel gevoel. Waarom het mij een dubbel gevoel gaf is omdat mijn Vader op dat moment heel ziek was en het allemaal nog erg on zeker was of hij het zou overleven.

het einde nabij. Ik was in september 2013 gestopt met de pil omdat we graag een broertje of zusje voor onze zoon erbij wilde,na lang proberen was ik in 2015 eindelijk zwanger alleen het moment dat we er achter kwamen was iets minder fijn ik moest namelijk geopereerd worden aan mijn baarmoeder had vlees bomen en verkleving over gehouden van mijn keizersnee in 2009.de artsen zeiden dat t geen kwaad kon dus geloofde wij dat. Operatie was gelukt wel veel pijn maar ach hoort erbij op dat moment was alles nog in orde met de baby ik was toen 9 weken zwanger. Op t moment dat wij t aan iedereen wilde vertellen voelde ik me raar en niet lekker denk aan buikpijn niet kunnen slapen veel huilen etc, ik weet nog goed het was 3 dagen na koningsdag ik ging vroeg slapen mijn vriend bleef nog even op hond moest nog uit, toen ik t uitgilde van de pijn rende hij naar boven en vroeg war om ik zo gilde ik zei dat ik giga krampen had en op moment dat ik uit bed stapte liep er ontzettend veel bloed langs me been als ik der een emmer onder had gezet zou die voor de helft vol zijn, meteen me moeder gebeld die is gekomen omdat onze zoon gelukkig door mijn gekrijs heen is geslapen, wij naar t ziekenhuis bloede werd steeds erger en ook de krampen werden zo heftig dat ze een bed naar beneden hebben gehaald omdat ik niet meer kon, eenmaal op de verlos kamer aan de city geen hartje meer te horen kindje was overleden en als dat binnen 24 u niet vanzelf naar buiten zou komen werd t gehaald, het is uiteindelijk gehaald omdat ik de pijn niet meer aan kon was op, de volgende avond kwam mijn vriend samen met onze zoon langs mijn zoon vroeg waarom ik zo gilde de avond ervoor (hij had alles gehoord maar was stil blijven liggen) ik uitgelegd hoe en wat. Na 2 dagen eindelijk weer naar huis wat was ik blij dat ik weer bij me gezin kon zijn. We mochte t na de eerst volgende menstruatie weer proberen maar het opnieuw zwanger worden duurt voor mij  gevoel zo lang elke maand weer tranen als ik ongi word ben t einde nabij willen t zo graag miss moet ik t van me af zetten en t niet teveel willen, ik weet t niet meer, toen kwam december 2015 onze zoon 6 jaar geworden hele leuk dag gehad en toen weer wat minder leuks partner werd vast gezet voor openstaande vorderingen van het cjib , precies voor kerst en oudjaar heb er maar t beste van gemaakt met onze zoon wat goed gelukt, 2 j anuarie kwam mij  vriend gelukkig weer thuis en hij had hoe lief van alles geregeld vanuit de gevangenis we gingen 2 januari  uit eten met zij alle en het mooiste vd hele dag en avond was dat hij me ten huwelijk vroeg in een bomvol restaurant tuurlijk ja gezegd mooi begin van het nieuwe jaar,.