Maart jl. werd onze dochter geboren. Zoals de Nederlandse wet voorschrijft, heb je als vader maar recht op drie dagen (betaald) verlof en kan je die verlengen met nog eens twee dagen onbetaald verlof. Je hebt vast de vele discussie her en der wel gelezen in de media over het verlengen van het kraamverlof voor de vader. Maar zoals alles in Nederland, gaat dit eenmaal niet zo snel. Je zult dus voor je zelf moeten kijken wat op dat moment het beste bij je past. 

Het was september 2010 en boven de 50graden in Afghanistan. Tijdens de zwangerschap van mijn ex-vrouw was ik uitgezonden als militair naar Afghanistan. Het aftellen was begonnen, de maand september was de maand van de uitgerekende datum. Geen echo's of buikfoto's meer via de mail, maar je baby vasthouden van je eigen vlees en bloed. Op 26 september was het dan zover, precies 7 dagen later na thuiskomst van mijn uitzending, werd mijn oudste dochter (Eliza) eindelijk geboren. Dit was zo'n geweldig moment en dat had ik voor geen goud willen missen. Natuurlijk wil je als vader dat je eerste kind een jongetje is, waar je mee kan stoeien of voetballen, maar een dochter? Dat gevoel kan je niet omschrijven. Het is je alles, je oogappeltje en papa's lievelingetje. Dat laatste schoot door mijn gedachten, toen ik eindelijk mijn dochter voor het eerst zag (uit de buik).