Vanmorgen was het weer zo'n ochtend. Samen met zoonlief (1 jaar) en dochterlief (2,5 jaar) moest ik naar de huisarts. Dit is voor mij een wandeling van 20 minuten, maar voor dochterlief, die alles "zelluf wil doen", kan dit oplopen tot een uur en dan zijn we nog nergens. Een andere optie is de mamafiets, alleen door de supermooie fietszitjes is er geen ruimte voor fietstassen en waar laat ik dan de tas met luiers en schone kleren? Want ja, wil wel op alles voorbereid zijn, vooral nu dochterlief bezig is met zindelijk worden. Het nadeel van de fiets is dat ik dan geen buggy mee kan nemen waar de jongste in kan zitten. Normaal gesproken neem je zo'n  klein kindje zo mee op de arm, maar mijn 24-weken zwangere buik, die nu al echt mega is en toch wat bekkenklachten, doen me vermoeden dat dit toch niet zo'n geweldig plan zal zijn. Dan dus toch maar met de auto. Wat een onzin vind ik dat eigenlijk zeg voor zo'n klein stukje. Maar vrees dat het straks met nummer 3 erbij, toch steeds vaker van gaat komen. Ook voor de korte stukjes die eigenlijk prima te doen zouden moeten zijn met de fiets of per voet. Nu is fietsen met een pasgeboren baby toch al niet mogelijk en bij lopen ben ik wel heel erg afhankelijk van de peuterpuberbuien van mijn dochter (maak me nu al zorgen voor de buien die ons over een paar jaar te wachten staan).