mijn 3e blog. Tussen de 2e en deze zit best wel weer een tijdje. Ik merk dat ik een beetje in moet komen, maar het gaat regelmatig door mijn hoofd dingen met jullie te delen. In de vorige blogs heb ik verteld een vrouw te zijn van een int. chauffeur. Wat altijd onwijs leuk is in de vakantie, of eigenlijk iets voor onze, is het zwaaien naar de vrachtwagens die terug komen van het truckstarfestival. Wat kunnen mijn meiden en ook mijn man en ik daar van genieten.  We zwaaien ook alle 4  zo hard als we kunnen om maar getoeter uit te lokken. Heerlijk echt een geniet moment. 

goed wat gaan we doen vandaag. Een tijdje geleden kwam m'n oudste dochter bij me... Mama ik vind mijn Frozen toilettas toch niet meer zo leuk. Een beetje kinderachtig. Ik snap dat wel meisje we gaan binnenkort samen lekker een nieuwe toilettas shoppen. Vandaag leek daarvoor een prima dag. In de auto en hup naar de stad. Dochter 2 vond toch eigenlijk ook wel dat haar Minnie mouse toilettas eeeeeecht niet meer kon met 4 jaar dus we hebben een doel. 2 toilettassen. Leek easy. Primark is het eerste idee daar hebben ze toch best veel toilettassen. Maar dat bleek nog niet zo makkelijk kiezen. De een was geweldig maar te klein voor een tandenborstel, 2 waren de glitters wel erg ruw en nr 3 was alsnog voorzien van minnie mouse.  Dat wilden we dus niet meer. Nr 4 was erg leuk met hartjes maar had helaas de verkeerde kleur. Hmmmm we kijken even verder we waren tenslotte nog maar in winkel 1. Winkel 2 was wel erg duur. 20 euro voor een kinder toilettas vond ik een beetje overdreven, dan eens kijken bij hema, een effen neon oranje jaaaaaaaa leuke kleur vond oudste maar wel saai. Jongste vond dit absoluut geen coole dus nog mar even verder. Ja bij etos een leuke roze niet duur en prima grote. Wel voorzien van kinderachtig figuurtje en dat wilden we dus NIET meer. Hellup. Uiteindelijk afgepeigerd van al het geslenter incl 3 paraplu's want ja hier regende het ook zonder toilettas naar huis. Wel 7 euro parkeerkosten lichter.  M'n meiden en ik waren het er over eens wat een stomme ochtend!!

Regelmatig krijg ik de vraag... wat doet jou man eigenlijk? Of mensen hebben me al vaak alleen gespot.. dus is de vraag... jou man is vaak weg he, wat doet hij eigenlijk? Nou mijn man is internationaal chauffeur antwoord ik. Meteen de reactie.. Goh dan ben je zeker vaak alleen? Ja dat klopt inderdaad. Hij gaat maandagochtend weg (eigenlijk zondag op maandag nacht) en komt bij geluk vrijdagavond thuis. Jeetje wat zwaar volgt er dan. Met 2 kids alles alleen doen. Je staat overal alleen voor. Euhm.. even denken zwaar? Ja soms is het best zwaar eerlijk gezegd,  maar overal alleen voor staan doe ik niet. Ik ben geen alleenstaande ouder. Ik bel mijn man elke dag. We praten de dag door. Hoe is het met de kinderen. Hoe ging het op je werk. Ik vraag hem waar hij is en waar hij die avond nog naartoe gaat. Ook waar hij gaat slapen. In deze tijden vind ik dat toch prettig om te weten als ik weer nare dingen hoor op het nieuws. Beslissingen hoef ik niet in mijn eentje te maken. Mijn man is heel rustig, hoort me aan en we bedenken samen oplossingen enz. Zwaar... Ja soms was het ook best zwaar. Mijn oudste is geboren met 32 weken. Ik had het hellp syndroom. Manlief zat de avond van opname in het buitenland. Hierover later meer, maar ik denk dat je je wel voor kunt stellen dat dat niet zo prettig was. Ook de balans vinden toen dochter 2 erbij kwam was pittig. Er is niet iemand in de buurt die vast 1 kind op bed legt. En gingen ze in bad dan ligt alles uitgespreid volgens routine klaar. Er is niemand die even de handdoek bij een kind kan omslaan of wat je dan ook maar kan bedenken. Je moet het zelf doen. Dat is pittig. Dochter 2 huilde savonds tussen 7 en 10. (Lees: krijste) ik moest haar soort van in de houdgreep  nemen om haar enigzins rustig te houden. De telefoon aannemen was een mission impossible. En als dochter 1 begon te huilen vanuit bed...... dillema. Uiteindelijk zijn ze alweer 6 en 4. We zijn niet anders gewend met z'n 3en. We hebben ons gered. Inmiddels zit dochter 2 net op school. Ik hoorde in gedachten luid applaus toen ik haar weg bracht voor de 1e keer.  Ik heb het gered... ik heb het gewoon gedaan... ze zitten beiden op school. Wauw. Die tijd met ze krijg ik dus niet meer terug is de gedachte die erna komt. Wat een mooie tijd. Ik kan oprecht van alles genieten wat ze doen. Wat een top team zijn wij. In mijn volgende blog iets meer over papa, want eerlijk is eerlijk wat mis ik hem soms (lees:regelmatig,.......lees eigenlijk altijd). Ik kan goed alleen zijn, maar hecht veel waarde aan het samenzijn.