Ik zit een beetje met een dilemma. Mijn vriendin heeft 3 lieve kinderen. Mijn dochter is bijna even oud als die van haar en we doen daarom ook vaak samen dingen. En zo dus ook de kinderen... 

Ik schudde mijn handen los en brak los: “SORRY?!” De tranen sprongen in zijn ogen en de angst was te merken. Hij begon te huilen en rende van de bank weg. Ondertussen kwam onze dochter naar beneden. Ik tilde haar op en bracht haar weer naar bed. Uiteindelijk sliep ze na 20 minuten weer. Ik zakte in elkaar naast haar bedje. Wat is dit. Waarom ik? Ik snapte het niet. Hoe heb ik het nooit kunnen zien?