Het meest geweldige feest

‘Hiiiyaaa!! Ik pak je met mijn zwaard!’ Whoa!!’

Het was donderdagmiddag. De auto was ingepakt voor een lange dag op de sportschool. We hebben een vrij strak tijdschema deze dag. Kinderen uit school, in de auto, BSO, mat leggen, lesgeven, volgende locatie. Het past allemaal precies zeg maar.

We kwamen op zondag terug van vakantie. En op maandag begonnen de scholen weer. Dat is even omschakelen.

Skeeleren

'Ja, dat wil ik!' Het enthousiasme van jonge kinderen is zo aanstekelijk. Ik vind het prachtig. Stralend van blijdschap om iets wat nog moet komen. Om iets wat ze bedacht hebben. Of iets leuks - of lekkers - wat ze beloofd is.

Onze peuter zit in de peuterpuberteit. Vaak is hij heel erg lief. Hij komt aanrennen om je een kusje te geven als je 'au' zegt. En geeft intense knuffels gewoon omdat hij daar zin in heeft.

Waar zijn je schoenen? Hebben we alles? Doe je schoenen áán alsjeblieft! Schiet nou op. Een gemiddelde ochtend bij ons thuis. Net voordat we de deur uit moeten. 

Twee dagen werken, twee dagen kinderopvang en vijf dagen school. Vorige week was de meeste normale week in maanden. We hadden allemaal minstens twee dagen van onze normale dagbesteding. 'Zo deden we dat vroeger ook!', zei de kleuter enthousiast. Ouderwets genieten dus. En dat was nog niet alles, want als kers op de taart mochten de jongens ook weer naar de kapper. En dat was, vooral voor de oudste, na 15 weken geen overbodige luxe.