Er zijn heel veel boeken, blogs en artikelen te lezen over zwangerschap en opvoeden. Maar wat er allemaal op je af komt, zodra de kraamhulp de deur achter zich dicht trekt... verteld bijna niemand. Er is weinig over te lezen en soms zelfs een taboe. Daarom vind ik het wel belangrijk om over dingen te schrijven, waar wij, als moeders, het liefst niet over praten. De eerlijke en rauwe kant van het moederschap. Ik voelde niet meteen die warme moederliefde voor luca. Het kwam uiteindelijk wel... maar veel later. Mijn verhalen zijn daardoor ook niet perfect, mijn leven is ook niet perfect. Maar het is goed zó. Ik hoop dat mijn verhalen verslonden worden en als troost werken. Dat je je even niet alleen voelt. Want hoe mooi het moederschap ook is, je gaat je alleen voelen. Je gaat huilen. Je gaat opgeslokt worden door de tijd en je denkt dat het nooit meer ophoud. Maar het wordt beter, het wordt mooier. Heb vertrouwen in jezelf. Want wat zijn wij vrouwen toch sterk.