Ik besloot het wat rustiger aan te doen. Maar in hoe verre zal dat lukken? Een drukke baan, een hectische thuis situatie en nog geen jaar geleden mijn moeder verloren. Waar begin je dan?

Hier gaan we dan weer; Poging 2 van het IUI traject. De hoeveelheid ovaleap werd naar beneden gesteld en moest zijn werk gaan doen. Weer de spuiten en weer de echo’s. 1 eitje was de opbrengst van al het spuiten. 1 eitje dat groot genoeg was. Dit was goed, niet “minder” zoals we zelf dachten. De wacht weken begonnen weer. De tijd gaat zo langzaam voorbij, maar wanneer ik weer tegen het einde aan zat, wist ik weer hoe laat het was. Precies op de juiste dag, en zelfs op het uur nauwkeurig, werd ik weer ongesteld. Poging 2 was daarmee mislukt.

Waar beginnen we?