Het is maandag 9 november wanneer ik smorgens wakker word met buikpijn.. het is andere buikpijn dan de voorweeen en de baby had ik ook al bijna 24 uur geleden voor het laatst voelen bewegen. Ik vertel mijn man dat ik toch de verloskundige maar even bel, gewoon voor de zekerheid. Ze verteld me dat ik even lekker warm moet gaan douchen en dat ze binnen een uur bij me is. 

Inmiddels is het alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven, en is er veel gebeurd.

De eerste weken/maanden verliepen heerlijk. Ik was zwanger en had het gevoel dat iedereen het aan me kon zien... ook al was dat natuurlijk helemaal niet zo. En dan ook nog eens die eerste 12 weken dat je je stil moet houden waren vreselijk, want iedereen mocht het weten.. Wij krijgen een baby!! Maar gelukkig had ik totaal geen klachten en kon ik me gewoon gedragen als anders...

Nadat ik 2 testen had gedaan waarvan 1 clear blue die "zwanger" aangaf.. zoals je in mijn vorige blog kon lezen.. Kon ik het pas geloven... Ik was het écht, zwanger!

11 maart 2020, een datum om nooit te vergeten.