Om half 3 s’ nachts werd ik wakker met buikpijn. Ik zei nog tegen Ramon: “volgens mij heb ik buikgriep”. Even naar het toilet en weer terug in bed. Ok, nee dit is geen buikgriep want na een paar minuten keerde de krampen telkens weer terug. Ik bleef kalm, ging naar beneden en dronk een kopje thee. Na twee uur timen werd het tijd om Ramon wakker te maken en de verloskundige te bellen. Ik at nog een bakje fruit en ving de eerste weeën op door op mijn zij te liggen en gefocust te blijven op mijn diepe buikademhaling. Dat bleek een succes want toen de verloskundige mij om half 8 toucheerde bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben! Dat was een positieve verassing want tijdens de voorlichtingsavonden werd erop gehamerd niet te vroeg te bellen en niet te veel te verwachten van die eerste paar uur.

Ook papa moest er aan geloven, een zwangerschapsshoot. Deden jullie hubby's zonder zeuren mee?