Ik weet het moment van testen nog heel goed, we waren twee jaar getrouwd en in de ochtend heel vroeg deed ik een test, een licht streepje was zichtbaar.. ja wat is het nu dan? Wel of niet zwanger? Snel mijn man wakker gemaakt “ ik denk dat ik zwanger ben, maar het streepje is heel licht” we hebben de test samen onder het nachtlampje gehouden en twijfelden toch wel allebei, we durfden het ergens ook gewoon niet te geloven ( zie mijn vorige blog) We hebben ons gedoucht en aangekleed en zijn de stad in gegaan om lekker te lunchen voor onze trouwdag. “ zullen we toch even een nieuwe test halen vroeg ik? Hup de kruidvat in, een nieuwe test gehaald en door naar het restaurant eenmaal ons eten besteld zei mijn man dat hij het eigenlijk nu wel zeker wilde weten met andere woorden, kan je dat niet ff hier doen?

"Hè ik zie een eitje van 15 mm!" van vreugde wil ik opspringen even vergetende dat ik uiteraard een vaginale echo onderga op dit moment. Ik voel  opluchting bij mijn man, eindelijk daar waar we zo op gehoopt hadden, dat alles goed zou zijn.