Een dag maar, en toch voor altijd.
Ik weet het nog als de dag van gister, mijn man ging zoals gewoonlijk 's ochtends naar zijn werk en ik was ook wakker. Ik had die nacht onrustig geslapen omdat ik een drukkend gevoel had in mijn buik, een soort menstruatie krampen. Zodra mijn man naar zijn werk was besloot ik toch maar even de verloskundige te bellen, zij gaf aan dat het vermoedelijk bandenpijn was en ik maar even rustig moest gaan liggen. Zo gezegd zo gedaan.