Jeetje, ik stond gisteren in de AH eens te kijken.  Ontzettend veel aanbiedingen voor het kerstdiner. Grote borden met op=Op of wees er snel bij, haal alvast uw kerst boodschappen. Ik werd er nerveus van. Had ik al een lijstje moeten hebben of me erin moeten verdiepen? Heb ook nog geen cadeaus onder de kerstboom liggen. Wanneer is het kerst? Welke dag is het vandaag?  Zo stond ik in de AH. 

Zo even rustig zitten en schrijven.  Inmiddels alweer 20 weken zwanger. Het lijkt bij een tweede wel veel sneller te gaan. Ik heb nog niets gekocht of uitgezocht. Alles gaat even snel tussendoor.  Niet dat ik niet geniet maar het is anders. Meubels en kinderwagen heb ik allemaal nog. Dus geen grote aankopen.  En alles wat ik niet heb kan ik van mijn vriendin lenen. Kortom alleen de kleertjes ontbreken nog (volgens mij). We gaan in de kerstvakantie wel beginnen met de nieuwe kamer van onze zoon, zodat ons baby meisje straks in zijn oude kamertje kan.  Hij krijgt en hoogslaper en er gaat 1 muur behangen worden. Verder is het alleen maar verschuiven van zijn meubels.  Ohja een kledingkast hebben we nog wel nodig voor de babykamer. En een babyfoon. 

Ik was behoorlijk nerveus.  Om 19 uur op 20 november moesten we bij het echo centrum zijn. En eindelijk konden we weer even kijken.  Alles zag er goed uit. Het bewoog erg veel. Na alles goed te kunnen bekijken en na het horen van het hartje vertelde ze dat het een MEISJE wordt! ! We hebben al een jongen en vinden het super leuk!! Na blauw komt nu roze ♡

Ik was nerveus omdat ik dacht dat ik een echo zou krijgen.  Maar dat doen ze pas weer bij 20 weken.  Bij 16 weken gaan ze wel het hartje luisteren en dat klopte goed!

Ben best nerveus.  Morgen heb ik een echo bij de verloskundige.  Hopelijk is alles goed. Morgen is ook de sterfdag van mijn oma, 10 jaar geleden al weer. Omdat wij graag willen weten wat het wordt, hoop ik dat ze morgen op de toch wel verdrietige dag, alvast kunnen zien wat het wordt. Zo niet, dan heb ik donderdag een geslachtsecho gepland staan.

Vandaag heb ik niet zo'n geweldige dag.  De hele ochtend overgeven.  Hoofdpijn en vervelende buikpijn. Ik heb net getwijfeld om toch even de verloskundige te bellen,  maar toch niet gedaan. Mijn partner en ik liggen in dat opzicht niet altijd op 1 lijn. Hij geeft aan dat ze niet zoveel kunnen doen en dat ik misschien beter gewoon kan gaan liggen.  Dat klopt misschien ook wel. Het voelt lichamelijk een beetje alsof ik een beetje op raak. Door de vermoeidheid en de hormonen ben ik erg emotioneel. Nu lekker met mijn 4 jarige zoon op de bank.  Ik wil helemaal niet klagen want ben ontzettend blij.  Maar vandaag is niet mijn dag!

Iedere zwangerschap is anders. De kwaal hoofdpijn kende ik niet.  Word tegenwoordig elke dag wakker met een zeurende hoofdpijn. Voor de zwangerschap had ik praktisch nooit hoofdpijn. Paracetamol helpt helaas niet. 

Mama, ik ben echt ziek en ik heb koorts,  aldus mijn 4 jarige kleuter.  En mama ik kan echt niet naar school.  Na een nacht met spoken,  besloten we hem een dagje thuis te houden.  Hij heeft longproblemen en is er benauwd. Maar toen hij vanmiddag kinderen buiten hoorden spelen zei hij, mama ik ga naar buiten fietsen. Waarop ik zei nee jij blijft vandaag binnen. Hij zei ik heb gejokt Mama en nu ben ik beter en kan ik naar buiten. 

Daar stond ik dan op het schoolplein met mijn lievelingsbroek. Groot shirt eroverheen. En maar hopen dat niemand ziet dat de broek niet dicht kan, de knoop en de gulp niet. Maar die broek staat zo leuk en zit zo lekker. Hup snel weer naar huis fietsen met zoonlief en een vriendje. Ik denk dat niemand het gezien heeft ha ha ha.