Voor de honderdste keer misschien want me moeder heeft al meer dan duizend keer gezegd dat ik behoorlijk kan overdrijven, kijk ik naar mn telefoon om te zien of Mike me gebeld heeft. Nope. Dan niet hoor ik vind heus wel iets wat ik kan doen zonder aan Mike te denken. Alleen weet ik nog niet wat dat kan zijn. 'Nu sta op lekker ding je kan het' zeg ik tegen mezelf. Knijp zachtjes in mijn wangen en doe de deur open van mn slaapkamer. Het is niet echt mijn slaapkamer want ik woon samen met mijn tante in een villa in frankrijk waar ze werkt. Omdat ik hier voor 9 maanden moet komen werken mocht ik bij haar blijven logeren en heb zelfs een eigen slaapkamer gekregen. Gelukkig anders mocht ik helemaal niet naar frankrijk komen van mijn moeder onlangs ik al 27 jaar ben. ‘Zolang je niet getrouwd ben mag ik alles over je zeggen’ en ja wie ben ik om haar tegen te spreken. Als mijn kleine prinses niet ziek is zou ik het allemaal niet accepteren zeg ik altijd tegen mezelf. Ja, mijn kleine Maria heeft al sinds haar geboorte al zoveel meegemaakt. Als nog kan ze blijven lachen. Super trots ben ik op haar. (Eigenlijk is ze niet zo klein. Maria is vorige maand 24 geworden.) Daarom doe ik ook braaf wat mijn moeder zegt want ze heeft het al allemaal zo druk. Mijn vader zie ik al bijna 3 jaar niet. Af En Toe belt hij mij of ik bel hem en dan word het een gesprek van 2 min maximaal. Hij is zo vaak vreemd gegaan waar hij tijd voor had wanneer mijn moeder in het ziekenhuis was met mijn zusje. Onlangs alles is hij met een meisje van 30 jaar samen, 25 jaar jonger dan hem. Stiekem ben ik blij dat mn moeder van hem af is. Zij is er al gelukkig allang al overheen en heeft zelfs 1 keer per maand een blinde date waar ze hoopt de juiste kerel te vinden. Wat ik bedoel met juiste kerel? Geen idee eigenlijk want ik heb de juiste ‘kerel’ ook nog niet ontmoet.