Na de miskraam moest ik wachten op mijn volgende menstruatie. Precies op onze trouwdag, 5 oktober 2020 kwam deze menstruatie en ik belde het ziekenhuis. De volgende dag mocht ik langskomen bij mijn eigen fertiliteitsarts. Ze wilde kijken of mijn baarmoeder wel echt helemaal schoon was. Als dat het geval is mag je in principe door in het traject. Daar had ik nog echt geen behoefte aan. Ik wilde alleen weten of het schoon was en wilde dan rustig kijken naar welke mogelijkheden ik eventueel nog meer had voor we de derde en laatste ICSI poging in gingen.

Daar stonden we dan op de gang van het ziekenhuis. Ik begon echt gelijk te huilen en dat is die dag ook bijna niet opgehouden. Stan gaf me een knuffel en bleef zoals altijd nuchter en rustig. Maar ook hij was natuurlijk teleurgesteld en verdrietig. We gingen maar snel naar huis.

Yes! Na 3 jaar proberen was het dan eindelijk gelukt! Ik was weer een keer zwanger! Zo ontzettend blij waren we! We stonden dus die middag in de dierentuin toen we het goede nieuws kregen en ik kon het gewoon bijna niet geloven! De verpleegster vroeg ook gelijk; heb je twee embryo’s teruggeplaatst gekregen? Nee zei ik, hoezo? Normaliter is de hCG waarde tussen de 150 en 200, maar die van jou is 524! Dus ik zei gelijk; denk je dan dat het er twee zijn? Er was nog wel 1 follikel ‘ontsnapt’ tijdens de punctie en die hebben we geprobeerd zelf te bevruchten, ook al wisten we dat de kans klein was. Ze zei dat we het moesten afwachten tot de echo over drie weken.

In mijn vorige blog schreef ik over de allereerst ICSI poging. Uit die poging hadden we nog drie cryo’s, die in de zomer en het najaar van 2019 een voor een terug zijn geplaatst. Helaas werd ik al die keren steeds ongesteld voor de testdag, dus wist dan al gelijk dat het mis was. Een grote teleurstelling, want het betekende dat ik voor een nieuwe poging weer opnieuw aan de hormonen kon. Het was inmiddels begin maart 2020 en ik was weer begonnen aan een nieuw lang schema, dat betekende dus weer beginnen met de pil. Maar toen kwam Corona en werd mijn traject (net als voor vele andere vrouwen) gecanceld. Ik was echt blij dat ik ‘alleen nog maar’ aan de pil was en nog niet met de injecties was begonnen.

Na ruim een jaar ‘spontaan’ proberen zwanger te worden met elke maand heel regelmatig toch steeds weer die menstruatie word je wel aan het denken gezet. Zou er iets aan de hand zijn? We zijn bij Reyan zo gemakkelijk zwanger geworden, waarom lukt het nu nog niet?

Hi lieve lezer,