Krijgt jouw kleine lieveling wel eens een tik op de vingers? Het is dat ik je niet ken, anders had ik de kinderbescherming gebeld. Loopt hij nog niet? Hij is al ruim een jaar!

Tenminste, dat is wat de welbekende ‘borstvoedingsmaffia’ ons wijsmaakt. Zelfs flesvoedingsfabrikanten worden gedwongen eerst te vertellen dat borstvoeding de eerste en vooral beste keuze is, voordat ze hun eigen product mogen aanprijzen. Zodra je je gaat verdiepen in voeding voor je kind, gaan ze er op de meeste websites en in de meeste boeken vanuit dat je borstvoeding geeft. Tussen haakjes staat dan dat flesvoeding een prima alternatief is. Alternatief inderdaad, als het echt niet anders kan. Want eigenlijk ben je natuurlijk een hele slechte moeder als je kiest voor flesvoeding in plaats van borstvoeding.

Naast 'kwibus', noemen we mijn zoon ook wel de 'drama king'. Hij heeft namelijk nogal graag dat de dingen des levens op zijn manier gaan. Is dat niet zo, bijvoorbeeld doordat hij iets niet mag, hem iets niet lukt of hem iets wordt ontnomen waarvan hij vindt dat hij er recht op heeft, zet hij het op een krijsen. Het is een jongetje, maar hij kan gillen als een meisje, gevolgd door dikke krokodillentranen. Zoals mijn schoonmoeder het na een oppasdag mooi verwoordde: "Hij is nogal euh, snel gefrustreerd he?" 

Ik dacht echt dat ze niet bestonden. Dat het een fabeltje was, verzonnen door vrouwen met een moeilijk over te halen man. Vrouwen die graag hun zin willen doordrijven en daar elk mogelijk excuus voor zoeken. Vrouwen van een zekere leeftijd die de groepsdruk van leeftijdsgenoten beginnen te voelen. Sinds een paar jaar weet ik echter dat ze wel degelijk bestaan, dat heb ik aan den lijve ondervonden. Zodra ze eenmaal de kop opsteken is er geen houden meer aan: rammelende eierstokken.