Met spoed naar de gynaecoloog

Ik kwam aan in het ziekenhuis en was ook daar weer gelijk aan de beurt.

Bloeddruk werd gemeten door de assistente en moest urine inleveren.

Daarna kwam gelijk de dienstdoende gynaecoloog mij halen, een aardige jonge(re) man.

Ik deed mijn verhaal in het kort en daarna gingen we naar het kamertje er tegenover voor de echo.

Omdat hij dienst had ging ook een paar keer de telefoon. Bij het derde telefoontje zei hij alleen doorverbinden voor spoed anders bel ik wel terug. Daar kreeg ik toch wel aardig schrik van. Ik dacht we doen alleen een echo, ben blij dat ik gelijk terecht kon, maar doe vooral je ding.

De echo begon op de buik naar ook hij wilde vaginaal een echo doen. Hij liet mij zien dat ik een meerlobbige placenta had (een placenta uit meerdere delen) de slib onderin zat inderdaad volledig over de baarmoedermond heen. Dit hield in dat ik niet vaginaal mocht bevallen. Daarna zette hij de bloedstrooming aan op het apparaat. Voor mij abracadabra maar ook hij bleef angstvallig stil. Het leek echt heel lang te duren en toen zei hij ‘geef je pols eens’.

Hij hield mijn pols vast en activeerde het geluid van het echoapparaat.

‘Tja’ zei hij ‘ik ken dit uit de literatuur maar heb het in mijn carrière nog niet echt meegemaakt. Maar deze tonen zijn niet van jou maar van de baby. Er liggen vaten van de baby over de baarmoedermond. Ik ga je doorsturen naar mijn collega maandag.’

Hij vroeg mij wat ik wilde want normaal bij een bloeding volgt een opname tot de bloeding voorbij is en nu is het al gestopt. Ik wilde heel graag naar huis, ik had zoveel info maar eigenlijk snapte ik niet helemaal waar ik in beland was.

Het was prima om naar huis te gaan maar zodra er een drupje bloed was moest ik gelijk bellen en zou opname volgen.

Ik hoopte die maandag pas terug te hoeven komen en anders trok ik wel aan de bel. Zo afgesproken en zo gingen we het doen.

Thuis belde ik mijn werkgever, ik werk bij 2 praktijken en moest die maandag bij 1 van de praktijken extra werken. Ik zei nog ik heb om 15.00 uur een echo maar ik kan daarvoor wel werken.

Mijn werkgever zei dat ik helemaal niet mocht komen en maar even rust moest nemen. Op dat moment baalde ik want ik wilde zo graag zo laat mogelijk met verlof.

Rens werd eind van de middag thuisgebracht en Peter zat nog steeds in examens dus ik dook even achter de computer. Google is namelijk vaak mijn beste vriend, mits je natuurlijk niet gelijk de ergste scenario’s geloofd.

Echter, bij het typen van placenta baarmoedermond en erger nog vaten baby baarmoedermond kwamen er geen gunstige scenario’s naar boven.

Een placenta previa wat??

Een vasa previa??

Gelukkig kwam ik op een site met een stichting en een Facebook pagina. Ik las daar verhalen van lotgenoten en gelukkig ook dat het met een diagnose goed kon aflopen. En zo gingen wij het weekend in, in afwachting op die maandagavond .