Het eerste termijn

En toen was ik dus zwanger, een wens die ik al jaren had. De eerste 12 weken heb ik inmiddels al lang gehad, en kijk ik met een dubbel gevoel op terug.

Allereerst had ik een week voor ik de positieve test in mijn handen had, een contract getekend bij een nieuwe werkgever. Ik werk in de gehandicaptenzorg en ben vanwege de reistijd en benzine kosten dichterbij huis gaan werken. Daar beginnen met de mogelijke "ochtendmisselijkheid" en vermoeidheid die bij het eerste trimester komen kijken maakte dat wel pittig. Gelukkig had ik eerst nog een paar weken bij mijn vorige werk en 3 weken vakantie. 

De eerste weken vielen gelukkig mee, ik was wel moe maar het afronden van mijn vorige werk en de reistijd die het bracht gaven wel vermoeidheid. Ook daar heb ik het al vrij vlug verteld, iedereen was enthousiast en ook de cliënten waren blij. Zo heb ik van een van de dames nog een zelf gebreid truitje gekregen, zo leuk! 

Ik moet snel eens langs gaan voor een bakkie thee en m'n groeiende buik laten zien. 

Toen kwam daar nog een avond, dat P. en ik Antar uitlieten. Deze keer had ik de lijn vast, het had toevallig geregend en ik kwam erachter dat er bij ons om de hoek op het plein steentjes liggen die glad zijn en de €180,- Nikes daar geen grip hebben. Want in een soort slowmotion ben ik onderuit gegaan. Daar lag ik, volgens mij niet op mijn buik gevallen. Maar wat een schrik! En ik weet ook echt niet meer hoe ik onderuit ben gegaan. 

Thuis gelijk de verloskundige gebeld, zij vertelde dat omdat ik nog maar zo kort zwanger was, ons kindje nog veilig beschermd achter mijn schaambot zat. Zolang ik geen bloedverlies had, waren er geen zorgen. Ondertussen ook voorgelegd dat ik niet veel later nog op solo-vakantie ging. De verloskundige heeft toen geregeld om voor de zekerheid vroegtijdig wel een echo te doen, zodat we zeker wisten dat het kindje netjes in mijn baarmoeder zat. En dat zat het, met heel voorzichtig een hartslag zichtbaar. Er was alleen nog maar een friemeltje zichtbaar maar ik was helemaal verliefd. 

Toen volgde mijn solo-vakantie, ik heb een pittig jaar achter de rug en dacht even lekker tijd voor mezelf te nemen. Op dag 2 van mijn vakantie begon de misselijkheid. Gelukkig zat er een goede airco in de studio en had ik gratis WiFi, want op wat wandelen in het dorpje zelf, een uitstapje naar een dorpje verderop en 1 dag trip na, heb ik verder weinig gedaan. Tijdens de dagtrip heb ik mij mega misselijk gevoeld, het was echt uitzitten. En laten die apotheken in Griekenland nou geen fatsoenlijke pillen tegen misselijkheid hebben, of ze begrepen mij niet goed. Behalve wat gember pilletjes. 

Eenmaal thuis dus ook direct aan de supramil, dat is echt wonder spul en heeft mij echt geholpen door het eerste termijn. Tuurlijk was ik soms nog wel misselijk, maar ik heb geen dagen boven de wc gehangen. 

Verder heb ik nog wel wat kwaaltjes gehad. Maar de meeste waren elke keer maar een paar dagen, en dan trok het weg. Wel begonnen mijn borsten al heel snel te groeien, en lijken ze nu met 21 weken nog niet uitgegroeid. Ook had ik vroeg last van bandenpijn. 

Toch denk ik dat ik echt geluk heb gehad wat betreft de zwangerschapskwaaltjes. Mijn leven kon door en ik heb nog genoeg leuke dingen gedaan samen met P. En nog steeds doen we ons best om samen dingen te ondernemen, ook al wordt het soms wel wat lastiger door bekkenpijn. Maar daar later meer over. 

Hoe was jou eerste termijn? Veel last van kwaaltjes gehad? 

Lees ook: Testtraject tweeling: hebben ze ass of niet?