Een drieling!! 🤍🤍🤍

Ik maak me ongerust en ben gewoon ongeduldig! 24 januari klinkt veel te ver weg dus ik besluit om op donderdag 11 januari een pret echo te reserveren. Tijdens de vorige echo op het ‘prehistorische portable niet heel scherpe beeld’ zagen we het ene hartje wat sterker knipperen als het andere. Ik wilde eigenlijk wel weten of we nu wél of geen tweeling gingen verwachten! 

Een week later zat ik weer in de agenda van het echo centrum te wroeten. Er was twee dagen eerder ook plek! Dat was er al maar ik dacht: je ziet vast meer als je 9 weken bent dan met 8.5. Anyway! Deze juf ongeduld heeft de afspraak vervroegd. Dinsdag 9 januari 9:00 uur. Lekker op tijd! 

Eindelijk is het zo ver! Na nachten afgeteld te hebben staan we klaar om te gaan! De jongste twee snoetjes van 3 en 1 zijn met ons mee. We worden binnen geroepen door een vriendelijke dame en meegenomen naar de kamer. Het eerste wat ik denk: wow, het lijkt wel een vergader kamer 😂. Er stond een enorme tafel met wel 10 stoelen eraan. Daarnaast de onderzoeksbank. We overleggen even over het wel of niet inwendig echoën en besluiten eerst uitwendig te proberen ivm de driejarige. Helaas, mijn darmen liggen ervoor dus tóch inwendig. Inmiddels vind ik dat echt geen probleem meer na zoveel kinderen en zoveel echo’s en leg even een handdoekje over m’n benen heen om de driejarige niet te traumatiseren.  

Het beeld popt op de televisie en ik zie zo’n mooi scherp beeld! Dat was echt een cadeautje na al die  onscherpe echo’s! 

Dat er iets naast baby 2 zwom, dat zag ik, maar mijn brein wilde er nog niet aan dat dit nog een baby kon zijn. De echoscopiste zegt: "Zie je wat ik zie?" Ik zeg: "Ik hoop het niet?" Het is een drieling! Vertelt ze ons blij. Ik zie de grond onder mijn partner wegzakken en zelf begin ik te snikken. Dit kan niet! Een mist doemt op in mijn hoofd... paniek... iets blijdschap... chaos... ongeloof... Hoe gaan we dit doen?

De echoscopiste vraagt ons of we vandaag vrij zijn om dit te laten landen en tijd voor onszelf kunnen maken. Het is nogal wat en hier moeten we echt even de tijd voor nemen. Niemand denkt nog aan betalen en we lopen zo de deur weer uit. Volledig in shock.

We zijn onderweg naar huis en weten eigenlijk niet wat we moeten zeggen. Ik vraag nog eens aan m’n partner hoe het met hem gaat, maar hij weet het antwoord niet echt. We voelen ons even erg verdoofd.. 

Leestip: Lotusbevalling: een unieke en liefdevolle ervaring