1: De zwangerschap

Dit keer wil ik het anders. Dat was een van mijn eerste gedachtes toen ik wist dat ik zwanger was. In oktober 2019 beviel ik van ons eerste kindje, Lucy. Een bevalling in het academisch ziekenhuis, met vooral heel veel toeters en bellen. Een inleiding, een kamer vol en telkens verschillende dokters, verpleegkundigen en stagiaires, veel ingrepen en toucheren, een mislukte ruggenprik en alleen de mogelijkheid om op bed te bevallen. Nee, dit keer wilde ik daar niets van weten en me beter voorbereiden op wat ging komen. Een maand eerder had ik nog een miskraam gehad dus ik durfde mijn plannen nog niet meteen concreet te maken, maar dacht er wel veel over na.

De zwangerschapstest nam ik af op de avond na de uitvaart van mijn oma. Het was een vreemde gewaarwording, het nieuwe leven en de dood zo dicht bij elkaar. Maar ergens vond ik het ook wel weer mooi.

Langzaam groeide het vruchtje in mijn buik en mijn vertrouwen in een gezond kindje. Ik verdiepte me in de mogelijkheden rondom een natuurlijke bevalling.

De hele zwangerschap heb ik een soort onbestemd gevoel gehad dat ik niet helemaal kon plaatsen. Ik was erg onzeker over wat er op me af ging komen. Misschien voelde ik onbewust wel dat er iets aankwam waar ik geen controle over zou hebben.

Met 26 weken ging ik minder werken omdat ik niet goed in mijn vel zat. Ik was doodmoe, had veel pijn aan mijn bekken en de spanning in mijn lijf en mijn hoofd nam de overhand. Met halve dagen werken ging het beter, dan kon ik in de middag rusten. Dat had ik echt nodig. Op mijn werkdagen was Lucy op de peuterspeelzaal of bij mijn schoonmoeder. Zo had ik in de avond nog wat energie voor haar.

Ondertussen plande ik met mijn verloskundige alles rondom mijn bevalling. Een natuurlijk verloskundige, het compleet tegenovergestelde van mijn eerste zwangerschap. Wat een verademing! Een badbevalling, wel in het ziekenhuis, zou het worden. Het enige ziekenhuis waar dit met zekerheid kon bevond zich op 40 minuten rijden van ons vandaan. Dus het werd nog spannend of we dat zouden gaan redden, daarom hield ik ook rekening met een eventuele thuisbevalling.

Een maand voor mijn uitgerekende datum kregen we verschrikkelijk nieuws.