Hoe mijn kind weer is gaan eten

In deel 1 heb je gelezen hoe ik de overstap maakte van vloeibaar naar brood en fruit. Hier heeft mijn kleuter heel lang op weten te leven want de stap naar de avondmaaltijd was echt verschrikkelijk zwaar. Het koste echt een lange adem. 
Wat hierin vooral helpte was ommde avondmaaltijd te gaan zien als proef moment of oefen moment en niet als voedings moment. Hier zit echt een verschil tussen en vraagt een hele andere mindset. Dan nog de theorie dat een kind een smaak 10 keer moet proeven voor hij kan zeggen of hij het wel of niet lekker vind. Nou krijg dat maar eens voor elkaar haha. 
We begonnen met het aanbieden van een hapje. Lieverd, wil je ook een hapje van mama's eten proeven? Nee? Okay lieverd. Als we daar direct waren gaan pushen met: "ja maar ik wil wel dat je nu proeft", hadden we het wel vaarwel kunnen zeggen. Hij had geen connectie met avondeten dus voor doorzetten was het nog te vroeg. 
Hij at zijn broodje met fruit terwijl wij met zn drietjes (incl baby zusje dus) de maaltijd aten. Het wennen aan de geuren was voor hem al een aanslag opzich. Sommige geuren kán hij echt niet verdragen. En soms hebben we echt moeten zeggen eet jij je broodje dan maar voor de tv. Het scheeld dat ik niet echt een kind heb die misbruik maakt van zulke momenten dus het was ook okay om dat te doen. 
Op een gegeven moment was hij gewend, en aten we een keer pizza. Hij vond alles er altijd heel vies uit zien, maar pizza.... Nou dat leek hem toch wel wat. Een hapje werd een halve slice en wow ineens kreeg hij toch wel intresse in eten. Langzaam aan bouwden wij dat uit tot de afspraak: van alle maaltijden proef jij tenminste een hapje. 
Hij ging zelf akkoord met deze afspraak en dat betekend ook dat ik hem aan die afspraak mag houden. Soms was het een strijd en lukte het toch, soms was het een strijd en lukte het niet. Pick your battles. Je kind heeft er niks aan als het in paniek raakt van eten. Dan is de hele functie van dat hapje namelijk al lang weg. 
Een hapje werden 3 hapjes per maaltijd en zo leerde hij een beetje wennen aan de structuur. Vooral een gekookt aardappeltje met jus vond hij wel lekker en rookspekjes ook wel. 
Dit was natuurlijk een ingang. We hebben die periode nog nooit zoveel aardappels versleten. Ze hoeven niet aan alle smaken tegelijk te wennen. Wij gingen meer voor de methode 1 smaak per keer, en dan steeds meer uitbreiden. 
En daar was het moment. Flip kreeg een eigen bordje met een vork en een lepel. Een aardappeltje met jus en een paar rookspekjes. Hij heeft zitten smikkelen en wij keken maar trots toe! Dit was echt het begin! 
Die aardappel was natuurlijk een ingang. We hebben die periode nog nooit zoveel aardappels versleten. Ze hoeven niet aan alle smaken tegelijk te wennen. Wij gingen meer voor de methode 1 smaak per keer, en dan steeds meer uitbreiden. 

En daar was het moment. Flip kreeg een eigen bordje met een vork en een lepel. Een aardappeltje met jus en een paar rookspekjes. Hij heeft zitten smikkelen en wij keken maar trots toe! Dit was echt het begin! 

De aardappel breidde we uit door elke maaltijd weer een hapje groente te proeven, 1 hapje werd 3 en zo ging het weer verder. Hij leerde steeds meer kennen wat hij wel en niet lekker vond. 

Op die manier zijn we van aardappels naar pasta gegaan. En dit was een lastige, want hij vond dat helemaal niks. Nu zijn we op een punt dat hij vooral veel aardappels en groente lust. En spaghetti met spinazi en kruidenkaas. Hij lust af en toe frietjes, soms een pannekoek en pizza natuurlijk het liefst elke dag hahahaha. 

Vlees eet hij niet. Hij wil het niet proeven en de geur is te intens voor hem. Lastig want daar zitten toch veel vitamientjes. Daar zijn we nu dus druk mee bezig. Eerst een hapje, dan twee en dan drie. We komen er wel! Stap na stap komen we dichter bij ons doel. Maar zoals ik eerder zei je hebt echt een lange adem nodig! Wij zijn twee jaar onderweg en het gaat nu best okay. 

Enige tip die ik wel belangrijk vind om te benoemen is: zorg ervoor dat je je kindje wel ondersteund met een passend multivitamine. En verder vooral hou het gezellig aan tafel, laat je kind de baas zijn over zijn of haar mond 🫶🏼

Eten hoort lekker en gezellig te zijn, niet stressvol en vervelend 🩷

Liefs!