7 maanden geleden
Hoe mijn kind weer is gaan eten
Blog reeks over mijn kind die van vloeibaar naar fatsoenlijk ging.
Heel vaak deelde ik over hoe mijn kleuter NIET at. Maar echt bijna niks. Door zijn verwaarloosde darmaandoening leefde hij tot ongeveer 4 jaar op vloeibare dingen en ranja. Dat is natuurlijk geen basis om op te groeien en te ontwikkelen dus dat deed hij dan ook bijna niet. Enorm lastig want zodra zijn darmafwijking aan het licht kwam en de behandeling gestart werd toen werd er wel weer verwacht dat hij normaal moest eten. Gooi daarbij nog een enorm prikkel gevoelige mond en dan kun je het natuurlijk wel schudden. Daar komt pertinent niks in.
Nu ruim twee jaar laten is eten nogsteeds een groot ding. En hoewel we graag gezelligheid kweken aan tafel moeten we toch vaak ook wel een beetje grenzen stellen en duidelijk zijn. Het zit gewoon nog erg in zijn systeem.
Krijg toch elke keer als ik dit benoem vragen van HOE kreeg je dit voor elkaar? Het lukt ons maar niet.... en daar is geen simpel antwoord op.
Het aller belangrijkste wat wij deden was rustig opbouwen. Fruit ging als eerste goed. Dus kreeg hij veel meer fruit, alles wat er in ging was mooi meegenomen. Toen kwam brood. Hoppaa dan ben je al halvewege en in brood zitten ook nog zulke belangrijke stoffen. We gingen even later varieren met broodbeleg en toen dat allemaal okay ging begonnen we aan de avond maaltijd. En ja, tot een jaar of 4.5 at hij dus echt geen avondmaaltijd. Alleen een broodje met fruit. Klinkt bizar als ik terug denk maar het hield hem in leven en wel zonder sonde.
En de vraag: "hij at zeker wel snoepjes en koekjes" nope. Hij at echt niks. Alleen knijpfruitjes, fruit, danoontje en broodjes op dit punt. Na dat het brood goed ging begonnen koekjes. Zachte dingen zoals een stukje ontbijtkoek en later hardere dingen zoals een stroopwafeltje. Pas hierna snoepjes en 1 smaak chips (nogsteeds lust hij maar 2 smaken haha)
Goed, wat in deze periode vooral goed hielp was hem zelf laten kiezen, helpen, spelen met eten. Zoete dingen testen met een vingertje in de pot (goor iknow, maar het werkte wel) en zijn oma. Kinderen zijn heel gevoelig voor: "neem maar snel een hapje lieverd, mama ziet er niks van". En daar is mijn moeder best goed in 👌🏻.
Volg voor deel 2 🙌🏼
