3 jaar geleden
lets get married again part 1
op de dag dat we 12,5 jaar getrouwd waren, trouwde wij opnieuw. Alleen dit keer werd zij mijn vrouw
Vorig jaar op 14-2-2020 vroeg ik Erica ten huwelijk. Zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen in een andere blog. Met in mijn achterhoofd dat dit misschien wel nooit daadwerkelijk zou gaan gebeuren. Financieel staan we niet sterk genoeg ervoor om een bruiloft te kunnen betalen. Maar het ging vooral om het idee dat er achter zat. We waren al getrouwd als man en vrouw en leefde nu al een tijdje als vrouw en vrouw. We hebben samen een compleet nieuw leven opgebouwd, elkaar opnieuw leren kennen tijdens de transitie en ook de jaren die na de transitie volgde. We zijn beide enorm veranderd. Maar ondanks alles, ondanks dat het een wereld van verschil is voor ons beide vonden we elkaar wel weer steeds opnieuw.
Onze liefde had al veel overwonnen en ik wilde dat op deze Valentijn eens extra vieren door haar ten huwelijk te vragen als mijn vrouw.
In oktober van 2020 zijn wij gestart met het filmen van een documentaire. Met deze documentaire volgt Marieke Widlak twee koppels waarvan de partner een transvrouw blijkt te zijn en volgt dan niet vanuit de transgenders oogpunt maar vanuit de partners oogpunt. Hiermee wilt zij mooie positieve verhalen laten zien van koppels die behoorlijk wat mee maken of hebben mee gemaakt op dit gebied maar wel nog altijd samen zijn. Wilt zij laten zien hoe het voor de partner is van de transgender en wat gebeurt er met deze mensen. Dat liefde verder kan gaan dan wat men ziet. Zo komt zij met haar filmploeg eens in de zoveel tijd verspreid over een heel jaar lang bij ons langs en filmt onze dagen, gesprekken en interviews. Tijdens één van deze interviews kwam de vraag wat wij nog heel graag zouden willen als stel.
Ons antwoord wisten we meteen op deze vraag . Opnieuw gaan trouwen, als de twee mensen die we nu zijn.
wanneer wij nu terug kijken naar ons trouwboek van inmiddels 12,5 jaar geleden lijkt het wel op een trouwboek uit een ander leven waarin wij twee verschillende mensen waren. Erica grapt ook vaak dat ik getrouwd zou zijn met haar alter ego in plaats van met Erica. We zouden dolgraag onze liefde opnieuw willen bevestigen, symbolisch niet officieel op papier. Want dan zou er eerst een scheiding geregeld moeten worden, Opnieuw ons ja woord aan elkaar geven. Het draait dan ook niet om dat papiertje maar het gevoel dat erbij komt kijken. Maar eigenlijk niet weten hoe dit te realiseren. Marieke zag je meteen nadenken. Een bruiloft gaan proberen te regelen en het liefst op de dag wat we 12,5 jaar getrouwd zouden zijn zou voor ons natuurlijk niet alleen heel mooi zijn maar hoe mooi zou het zijn als we dat ook nog eens vast kunnen leggen in deze documentaire. Het hoefde voor ons ook niet heel groots te worden. Een mooie locatie liefst ergens buiten of in een oude schuur een klein groepje mensen, iemand die voor wat muziek kan zorgen een ambtenaar en wat te drinken en eten om de dag mee af te sluiten. Natuurlijk twee mooie jurken maar misschien zouden we wel wat kunnen vinden op marktplaats of jurken van getrouwde vriendinnen lenen. Marieke en wij besloten om te kijken hoever we zouden kunnen komen met een klein budget wat we hadden weten samen te brengen en zouden op zoek gaan naar hulp. Want hulp was wel nodig om dit voor elkaar te krijgen.
Slechts 7 weken hadden we de tijd om een bruiloft te regelen met een heel klein budget en in corona tijd. Iets dat eigenlijk onmogelijk leek gingen wij proberen mogelijk te maken maar waar begin je…
We hadden mensen nodig die konden helpen dat was duidelijk. Dus besloot ik de blog te schrijven over mijn huwelijks aanzoek en dat we nu een jaar later met hulp wilden gaan proberen iets in elkaar te zetten om ons ja woord opnieuw te mogen uitspreken op de dag dat we 12,5 jaar getrouwd zouden zijn. Er werd echt super mooi op deze blog gereageerd mensen tagde weer mensen die in de trouw branche werken en contacten hadden die misschien wel een bijdragen zouden kunnen leveren. Zo werd ook Chantal van Geel van Ja, wij willen trouwen getagd.
Chantal is een weddingplanner en wat voor één.
Ze was na het lezen van onze blog meteen enthousiast en wilde dolgraag samenwerken om niet alleen ons ja woord opnieuw te kunnen geven maar er een echte mooie bruiloft ervan te maken. Waar wij klein dachten dacht zij aan groots en meer.
Meteen na ons eerste gesprek via google meet voelde we een click. Chantal heeft een heleboel vrolijke energie en als zij iets zegt dan kan je niet anders dan erin mee gaan. Chantal vertelde dat zij al een poosje een styled shoot wilde plannen. Op zo’n dag werken leveranciers uit de trouw branche samen met een weddingplanner en een fotograaf. Twee mensen trouwen dan ‘alsof ‘ zodat er mooie sfeer foto’s gemaakt kunnen worden. Iedereen die mee werkt aan deze shoot krijgt dan na afloop een prachtige serie aan foto’s die ze kunnen gebruiken voor hun website, folders, en beurs materiaal of portfolio ect.., en het stel dat als bruidspaar mee doet kan een bruiloft ervaren zonder echt te trouwen.
Chantal had ons verhaal gelezen en zegt dat ze ons graag als bruidspaar zou willen voor deze shoot. Want op deze manier hebben wij een dag met van alles erop en eraan en zij heeft een stel dat ook echt wilt trouwen en dan kan je meer emoties vast leggen. Met haar leek het onmogelijke ineens heel mogelijk te worden en een droom van ons kwam ineens heel dichtbij. Die zelfde avond nog ging Chantal aan de slag en belde leveranciers op waarvan zij had bedacht dat perfect bij ons zou passen en onze wensen en waarvan zij dacht dat ze hieraan wel mee wilde werken. Onze telefoon explodeerde vanaf die dag met heel veel mooie berichtjes van Chantal wat ze allemaal al had weten te regelen en hoe hier op gereageerd werd door leveranciers die het heel mooi vonden om deze dag samen op te zetten. Het voelde ook voor hun niet als een shoot maar als een echte bruiloft. Chantal zou samen gaan werken met Brigitta Naber van het rondvaartbedrijf Zilvermeeuw. Ook Brigitta was na het horen en lezen van ons verhaal meteen enthousiast. We zouden gaan varen op onze trouwdag met hun partyboot Z6 of Z8 en receptie houden tijdens de deze vaartocht. Ook wist zij weer mensen die hieraan mee zouden willen werken. Zo kwamen we uit bij de Zwarte Schuur een prachtige locatie op een eilandje midden in de Biesbosch in Noord-Brabant waar mee we met één van hun boten naar toe konden varen om daar vervolgens ons ja woord te geven. We zouden een high tea kunnen doen en lunch op de boot en de taart aan snijden van Tante Plomn die voor de taart wilde zorgen.
Op een zaterdag mochten we van te voren even met de kinderen komen kijken op de boot, de Z8, waar Brigitta met Chantal ons verwelkomde en we persoonlijk kennis konden maken. De kinderen maar ook wij waren verbaasd over hoe groot en mooi deze boot is. Het zag er echt waanzinnig uit.
Het was nog moeilijk voor te stellen dat wij zullen varen op zo’n mooie party boot op de dag van ons trouwen.
Daarna reden we meteen door naar de bed&Brackfast Pension de IJsvogel. En ontmoete we Anita. Bij deze gezellige B&B waar we zullen overnachten en onze dag beginnen met de haar en make-up. We kregen een leuke rondleiding met veel informatie over het ontstaan van deze B&B. Zo was dit gebouw oorspronkelijk een school dat Anita en haar man hebben weten te redden door er zelf in te gaan wonen en het te verbouwen tot een B&B.
De kamers zagen er fantastisch uit en hadden een eigen stukje tuin waar je lekker buiten kan zitten. Ook grenst op het plein een super leuke speelplaats dat eerst bij de school hoorde waar kinderen heerlijk kunnen spelen. Ook de aula konden we gebruiken om onze openingsdans te doen. Echt een groot feest kan het niet worden vanwege corona. Chantal heeft van te voren goed bekeken en overleg gehad met het rivm aan welke regels we verbonden zijn voor deze dag in combinatie met het feit dat deze dag tevens gefilmd wordt voor een documentaire. Geen groot feest met veel mensen maar dat hoefde ook niet, wel konden we een openingsdans doen met een kleinschalig groepje.
Voor deze gelegenheid heeft Psound Sound & light aangegeven te willen mee werken en zal zorgen voor een draaitafel en decor. We mochten op de website kijken wat ze allemaal verhuren en wat wij mooi zouden vinden. En daar bleef het niet bij André’s frietwagen zal zorgen met zijn vrouw samen voor patatjes kindermenu’s en een snack erbij. Zijn vrouw Regina wilde ook zorgen voor bloemwerk met haar pas begonnen bedrijfje Flowers&plants voor in de avond. Rietveld bloemen & wonen zal zorgen voor het bloemwerk voor overdag.
Het was alsof we in een droom waren beland waar geen einde aan leek te komen. Lenneke van Lenneke ontwerpt ging aan de slag met een ontwerp van onze trouwkaart en boardingpass en menu kaarten die ze liet afdrukken op stof het zag er prachtig uit. Een groot welkoms bord stond klaar op de boot. We ontmoete John van John goudsmid die binnen ons budget onze oude trouwringen kon voorzien van een prachtig steentje en de gravering dat nodig was om aan te passen paste hij heel mooi aan. Een hele vriendelijke man met gouden handen als het om juwelen gaat.
We mochten langs komen bij Cynthia van Lets shine bruidsmode en samen met haar paste we de mooiste bruidsjurken waar we uit konden kiezen. We konden bij haar deze jurken lenen voor deze dag maar ze maakte er een heel mooi moment van. Ze behandelde ons als echte bruiden niet als twee modellen die voor haar twee jurken op de foto zouden gaan zetten. Bij Cynthia is passen dan ook één groot feest. Er werd heel veel gelachen en de ene opmerking na de ander werd over de brug geslingerd waarbij je maar met moeite je lach kon inhouden. Dat hoeft bij haar dan ook zeker niet want ze lacht zelf ook de hele tijd gezellig mee. Het was totaal geen ongemakkelijke pas sessie.
Het is net alsof je met je beste vriendin aan het shoppen bent als je bij Cynthia je jurk gaat uitzoeken
Het passen van deze jurken voelde niet alleen voor Erica als een droom die uitkwam. Ze wilde altijd al eens een mooie trouwjurk aan en was bij onze bruiloft van 12,5 jaar geleden al jaloers dat ik de jurk aan had. Maar ook voor mij was dit toch wel een droom die toch nog leek uit te komen. Toen wij trouwde was ik bij de eerste keer dat ik een jurk mocht uitzoeken net bevallen van Dylan. Ik ben samen met mijn moeder, schoonmoeder en een vriendin een maand voor ons trouwen ( 2,5 maand na de geboorte van Dylan stond de bruiloft gepland) een trouwjurk wezen uitzoeken in een bruidsmode outlet store. Ik moest een jurk hebben dat meteen mee kon vanuit het rek. Veel keuze was er niet en dat gaf niets maar ik was er zelf niet helemaal bij. Ik zat vol van de hormonen, ik had zojuist voor het eerst mijn kleine baby achter gelaten bij de oppas en had het daar zwaar mee. Daarnaast was ik bang dat ik de jurken onder zou lekken met borstvoeding door mijn borsten die constant op knappen leken te staan. Ik voelde mij in geen van de jurken echt emotioneel zoals je op tv altijd zag. Bij geen van de jurken had ik echt het gevoel dat het mijn jurk was. De eerste jurk was wel het mooist en mijn entourage vonden deze jurk echt prachtig staan dus werd het deze jurk. Ik wilde op dat moment vooral snel terug naar huis, naar mijn baby en was vooral blij dat ik een jurk had die iedereen mooi bleek te vinden. Ik had de hoop dat dat gevoel wel later zou komen en bleef het mezelf die weken aanpraten. De jurk bleef mooi, maar het gevoel van dit is mijn jurk kwam niet.
Deze keer hadden we door corona geen entourage. Eerst leek me dat wel minder leuk maar achteraf was het eigenlijk heel fijn. Geen extra meningen alleen die van mij zelf in alle rust kunnen passen. De kinderen waren alle drie op school. En deze keer trok ik een jurk aan die ik eigenlijk nooit meer uit wilde doen. Deze keer had ik jurk waarin ik mijzelf echt als bruid in zag. Ik voelde me geweldig dit was mijn jurk. Ook al zou deze jurk nooit net als die andere jurk boven komen te hangen op zolder maar weer netjes terug gaan naar de winkel. Op deze bruiloft zou ik de jurk dragen die echt als mijn jurk aan voelt. Ook Erica was overdonderd door haar eigen spiegelbeeld met een trouwjurk aan. Ook voor haar kwam er een meisjesdroom uit en vond ze daar in die winkel de jurk van haar dromen. De jurk waar zij zich echt als een bruid in kon voelen. Een jurk die totaal anders was als ze zelf had voorgesteld. Zo dacht ze absoluut geen tule te willen maar eenmaal een jurk aan met tule bleek dit echt zoveel mooier te zijn dan verwacht. Ze wou ook echt altijd in het wit gaan maar deze jurk is zeker niet spierwit. Ze was heel verbaasd wat uiteindelijk haar zo mooi stond. En haar zelf in de spiegel zien in een trouwjurk was overweldigend. Daar stond ze dan toch echt in een bruidsjurk. Iets wat ze nooit had verwacht.
Deze pas sessie was de meest vrolijke meest emotionele en meest bijzondere passessie die ze beleefd had.
Vervolgens ontmoete we Marion van Marry On. Marion zou onze ambtenaar zijn voor deze dag. Een energie volle dame met pit. Ze nodigde ons uit om elkaar eerst beter te leren kennen voor een gesprek bij haar thuis maar voor we bij haar langs zouden gaan ontmoete we ook nog de meiden van Puur, Nathalie Mandy Danielle en Bo . Deze meiden zullen zorgen voor haar en make-up. Zowel Erica als ik kregen onze eigen team een team aan meiden die werken met volle enthousiasme. Tijdens het maken van de proefkapsels maakte we kennis. Het werd een gezellige ochtend en vonden het super leuk dat zij ons zullen helpen bij het maken van de prachtige looks op onze dag. Er was al snel een click tussen ons en de meiden en er werd volop gelachen. Het was echt genieten bij deze meiden van Puur. Meteen daarna reden we door naar Marion. Waar we met open armen werden ontvangen en heel wat knuffels kregen van haar lieve hond. Ze had gezorgd voor een heerlijke lunch en gingen samen aan tafel zitten voor een mooie en vooral gezellig gesprek over wie wij zijn hoe we elkaar hebben ontmoet.
We sloten af met een proost op de liefde met champagne.
Het was een heel fijn gesprek en gingen met een grote glimlach naar huis. We waren ervan overtuigd dat we een super leuke gezellige babs op onze bruiloft zouden krijgen met zeker weten een vleugje humor.
Als laatste ontmoete we Martijn van shining moments via google meet, ook hij wilt mee werken aan deze voor ons toch wel hele bijzondere dag. Hij zal de fotograaf zijn op deze dag en zorgen dat wij en iedereen die deelneemt wordt voorzien van prachtige beelden. Met Martijn hebben we ook meteen een click. Duidelijk een fotograaf met gezellige humor in zich en zijn portfolio spreekt ons erg aan. Martijn kan daarnaast ook nog mooie foto’s maken met zijn drone. We konden het niet beter treffen. Tijdens ons gesprek komen er al heel wat ideeën naar boven drijven en hebben we mega pret met het voorstellen hoe dit straks zal uitpakken. Het werd dan ook een gezellige lange avond via google meet.
In die 7 weken hebben we ontzettend veel mooie en lieve mensen ontmoet. We hebben ontzettend veel beleefd. We zijn thuis nog flink wezen oefenen voor ons openingsdans en zochten op verschillende websites de kleding bij elkaar voor de kinderen om te dragen. Fysiek naar de winkel was op dat moment nog even niet mogelijk of alleen op afspraak. Dus zochten we alles online af en wisten uiteindelijk hele mooie sets bij elkaar te stellen. En Corina van Creatief met stickers zorgde ervoor dat onze jassen van het hele gezin werden voorzien van een symbool dat voor ons een mooie betekenis heeft en tekst of naam. We moesten bedenken wie onze getuigen zal zijn. We mochten beide 1 getuigen hebben op deze dag. Voor mij was dat al snel duidelijk dat zou mijn broer Bradin zijn. De afgelopen jaren zijn wij enorm naar elkaar toe gegroeid. Ik was dan ook heel blij dat hij ja zei. Voor Erica werd dat haar beste vriend al 22 jaar kennen zij elkaar door en door, Ad zal haar getuigen zijn. We moesten helaas ook mensen vertellen dat we op onze eigen drie kinderen en ons “ zo voelt het voor ons bonus dochter” Jasmijn en getuigen na verder niemand erbij konden uitnodigen. Ons gezelschap zou dus bestaan met ons zelf erbij uit 8 personen. Daarnaast de filmploeg en een klein aantal mensen die mee werken aan deze dag. Een klein gezelschap dus vanwege corona. Maar het beloofde een dag te worden om nooit meer te vergeten. Een unieke kans en het onmogelijke werd echt mogelijk.
Lees volgende week vrijdag meer over onze droom dag. Een dag die onmogelijk leek maar werkelijkheid werd.
Sanne Bliek
Dankjewel 😊
Mama van 2
Wat prachtig Sanne, de liefde, het enthousiasme de opwinding. Het spat van het verhaal af. Ik kijk uit naar het vervolg volgende week 😉♥️