"Ik vind mijn vriend geen leuke vader"

Er zijn zo van die onderwerpen waar moeders moeilijk over praten, omdat er vaak heftige meningen over bestaan. Wij vinden het tijd om die moedertaboes te doorbreken en dat doen we in deze nieuwe rubriek. Deze week vertelt Lisa (25) ons open en eerlijk dat ze haar partner geen leuke vader voor hun kinderen vindt. Expert Dorien Yassa geeft vervolgens advies.

Lisa (25): “Mijn vriend en ik waren allebei 19 jaar toen ik ongepland zwanger raakte van onze oudste dochter. Het was een lastige tijd, maar we besloten ervoor te gaan. Ik heb mijn opleiding afgemaakt terwijl ik hoogzwanger was, mijn vriend heeft hard gewerkt waardoor hij promotie wist te maken en we zijn gaan samenwonen. Ik ben nog altijd trots als ik denk aan hoe we dat geflikt hebben.

Burn-out

Toen onze dochter 4 was en naar de basisschool ging, besloten we voor een tweede te gaan. Mijn vriend hoopte erg op een jongetje, maar het werd weer een meisje. Toen zij een half jaar oud was, kwam mijn vriend in een burn-out terecht. Hij had vlak daarvoor een nieuwe baan aangenomen, waar hij weliswaar een hoger salaris kreeg, maar waar hij doodongelukkig van werd. Hij kwam thuis te zitten, maar vond daar geen rust. Het was net zomervakantie, dus onze oudste dochter was fulltime thuis en ik was veel met de baby bezig. 

Mijn vriend liet regelmatig weten dat hij gek werd van de drukte thuis. Dan riep hij dat hij echt even weg moest, rust op zoeken, en verdween hij zomaar de hele dag. Dan ging hij bijvoorbeeld bij een vriend thuis op de bank zitten gamen. Daar maakten we veel ruzie over, maar ik probeerde ook mild voor hem te zijn, omdat ik wist dat hij een burn-out had. Ik praatte mezelf aan dat ik hem die rust maar even moest gunnen en dat hij dan gauw beter zou worden.

Geen betrokken vader

Inmiddels werkt mijn vriend weer, maar een betrokken vader is hij nog steeds niet. Hij zeurt veel dat hij de meiden te druk vindt en kan nog steeds zomaar verdwijnen met de boodschap dat hij even rust nodig heeft. Hij wil ook nooit met ze naar plekken die zij leuk vinden. Speeltuinen, pretparken en zwembaden vindt hij veel te druk. Dat soort dingen doe ik met ze. Vaak gaat er dan een oma mee of we gaan met mijn zus en haar kinderen, maar op mijn vriend hoef ik niet te rekenen.

Ik vind mijn vriend geen leuke vader. “Papa wil nooit met mij spelen”, zegt mijn oudste dochter weleens. Knuffelen doet hij ook maar heel af en toe. “Papa is moe van zijn werk, maar hij houdt wel heel veel van je”, zeg ik dan maar. Ik wil niet dat mijn dochters zich niet geliefd voelen door hun vader. Ik weet ook wel dat hij van ze houdt. Het lijkt er alleen op dat hij het gezinsleven met één kind wel aan kon, maar met twee niet en ik weet niet hoe ik hem daarbij kan helpen.”

Advies van de expert

Dorien Yassa is psycholoog en eigenaar van de praktijk Mom & Mind. Deze praktijk specialiseert zich in psychologische behandelingen rondom zwangerschap, geboorte en de eerste jaren van het moederschap. Iedere week geeft Dorien haar advies over het moedertaboe.

"De geboorte van kinderen betekent een aardverschuiving voor je relatie. Opeens ben je niet alleen maar partners maar verantwoordelijkheid voor zo’n klein wezentje. Ook het ruimte maken voor je eigen behoeften, wensen en grenzen verandert. Dat kan je al voelen bij de komst van een eerste. Opeens is de ruimte voor jouw wensen en behoeften er veel minder én moet je samen afstemmen hoe je dit gaat invullen. Bij de komst van een tweede kan er nog minder ruimte ontstaan. 

Zoals Lisa schetst lijkt haar partner mentaal niet goed in zijn vel te zitten. Mogelijk ervaart hij moeite met de grote veranderingen die het leven met twee kinderen met zich meebrengt. Vaak zijn er daarboven op nog andere factoren die een rol spelen in gevoelens van overbelasting (bijvoorbeeld in werk of andere belastende omstandigheden). Iedereen heeft daarnaast een andere (copings)strategie in het omgaan met moeilijke situaties of gevoelens. Dat kan meer actief zijn, bijvoorbeeld je zorgen met anderen delen en steun zoeken. Maar sommige mensen zijn geneigd om emoties juist te onderdrukken, afleiding te zoeken, te vermijden (door een hele dag weg te blijven), zich te isoleren of te verdoven (door middel van bijvoorbeeld gamen). Dit lijkt momenteel bij de partner van Lisa aan de hand.

Het zoeken van professionele hulp is dan echt aan te raden. In dit geval zou partner-relatietherapie een goede ingang kunnen zijn voor de start van behandeling. Een mooie vorm van partner-relatietherapie is Emotion Focused Therapy. In EFT voor koppels leer je beter je eigen en elkaars gevoelens, behoeften, emoties en angsten te begrijpen, zodat er ook weer meer verbinding en verandering in de interactiepatronen kan ontstaan."