8 jaar geleden
Homonen of gewoon een softie?
Ik vraag mij soms af of ik de enige ben die zich zo voelt of dat er meerdere mede-softies zijn
Eind augustus en dat betekend dat ons kleine mannetje bijna een half jaar is :O en zoals dat dat gaat heb je een redelijk goed ritme gevonden dat werkt voor de baby maar ook voor jezelf. Ik heb toen ik pas bevallen was een blog geschreven over mijn gevoelens en dat als ik dus naar hem keek tranen kreeg.
Nou ik kan je dus wat vertellen; dat is nog zo! En tuurlijk niet elke keer als ik hem zie, maar als wij even lekker een beetje qualitytime hebben en lekker aan het kroelen zijn voel ik me zo ontzettend gelukkig en gezegend met zo'n mooi lief, knap, slim, vrolijk, nieuwsgierig, eigenwijs (heeft hij gelukkig niet van mij) ventje!
En ook ik denk soms na een zeurdag gelukkig is het bedtijd! Maar voordat ik zelf naar bed ga dan mis ik hem alweer en zou ik hem het liefst wakker maken om nog eventjes te kunnen knuffelen.
Wat denken jullie? Zal ik altijd zo'n zacht ei blijven of komt die stoere niks-kan-mij-wat-maken vrouw nog terug? Denk het niet he haha!
Chiara
Inmiddels zijn we hier ruim anderhalf jaar verder en ook ik kan gewoon janken op zulke mooie momenten. Het hoeft nog niet eens echt iets voor te stellen, het zijn kleine dingen en momenten die zo bijzonder zijn en je doen beseffen hoe speciaal zo'n kleine (b)engel is! En ik dacht dat ik de enige was die hem stiekem mistte wanneer hij op bed lag haha