Snap
  • Mama
  • peuter
  • moederschap
  • #mamaplaats
  • #peuterspeelzaal

Hoe gaat het op de peuterspeelzaal?

8 weken later

Inmiddels zijn we 8 weken verder en is Yara 16 ochtenden naar ‘de bokjes’ geweest. Wij hebben er bewust voor gekozen om Yara vanaf twee en half jaar naar de peuterspeelzaal te laten gaan en daarom is de peuterspeelzaal voor ons dus een flinke mijlpaal.

Er zitten inmiddels 16 ochtenden op. 16 ochtenden van de 56 dagen, 64 uur van de 1344 uur, waarvan ze de helft van de tijd slaapt en dus eigenlijk maar 672 uur overblijft. Oftewel, waar maak ik me druk om! Maar goed het is natuurlijk wel belangrijk dat ze die 64 uur met plezier doorbrengt en dat doet ze. Kind blij, ouders blij. Gelukkig was ze al snel door de wenfase heen. Dat betekent in het geval van Yara dat ze absoluut thuis niet voorbereid wil worden op wat er gebeuren gaat. Als we zeggen dat we haar zo naar school brengen, begint ze direct te jammeren dat ze 'niet naar school kan'. Als we zeggen dat we samen weggaan, weet ze niet hoe vlug ze haar schoenen en haar jas moet aantrekken. Als we eenmaal onderweg zijn en de school doemt in de verte op, roept ze ‘schoooooool’. Dus we zeggen maar niets meer als het weer maandag of woensdagochtend is. Ze ziet het vanzelf wel. 

Eenmaal het oprit oprijdend heeft ze zin om Maria te gaan zien en hoor ik niets anders dan een enthousiaste Yara ' Mariaaaa toeeee' roepen. Maria is haar vaste begeleidster en tevens haar mentor. Ze hebben echt een klik. Het is zo leuk om te zien dat je kind blij word van iemand anders. Ik kan echt aan Yara merken dat haar wereldje op die manier langzaam groter word en ze daardoor dus meer vertrouwen krijgt in andere mensen. Dat is zo fijn voor zowel Yara als voor ons, want we leren haar om vertrouwen te hebben in een ander. Hoewel we als ouders natuurlijk weten dat dat tegelijk het meest ingewikkelde van haar leven zal gaan worden, maar dat neemt niet weg dat we hier een stevige basis voor aan het leggen zijn.

Ondertussen leert ze andere kindjes kennen, speelt ze het liefst met hun buiten en eet ze graag een boterhammetje mee. Iedere keer als we thuis aan tafel gaan, zingt ze uit volle borst ' Smakelijk eten, smakelijk eten, hap hap hap, slok slok slok..' Het lijkt wel het nieuwe bidden van ons gezin. Ze brengt in ieder geval een hoop vrolijkheid en blijheid met zich mee sinds ze naar de peuterspeelzaal gaat.

Daarnaast vind ik de knutsel werkjes erg leuk en hangen die vastgeplakt niets te doen aan de keukendeur. Ze herkent ze ook gewoon en als er meer werkjes bijkomen dan deelt ze die gerust uit aan haar opa's en oma's met een grote glimlach op haar gezicht. Daarbij heb ik losse ringen besteld via Ali express, zodat ik leuke boekwerkjes kan gaan maken van haar knutselwerkjes. Leuk voor later denk ik dan, hoewel die van mij ook nog op de zolder liggen bij mijn ouders thuis. Misschien dat de kleinkinderen van Yara het leuk gaan vinden en er later mee naar kunst en kitsch gaan. Ach, de gedachte om het te bewaren vind ik gewoon al leuk. Wat ze er dan ook mee gaat doen.

Eenmaal thuis van de peuterspeelzaal is ze volledig uitgeput en gaat ze graag nog een aantal uurtjes slapen. Een aantal uurtjes dat ik nog lekker even de handen vrij heb en toekom aan van alles en nog wat. Ik ben wel benieuwd wanneer het moment komt dat ze zich hier een te grote meid voor gaat voelen. Zolang ze nog geen interesse heeft in de wc gang hoop ik dat ze nog zeker middag dutjes blijft doen.  Aangezien Yara een en al energie is, graag alles wil meemaken, heeft ze die rust op die manier ook echt nog wel nodig. 

 Haar schoolcarrière is in ieder geval begonnen, want tegenwoordig voeren we hele discussies. Als we langs een mammoet fietsen dan is dat een olifant en wijst ze me gewoon terecht. Als de kleur geel voorbij komt, corrigeert ze mij dat het 'yellow' is. Buiten vliegt geen vliegtuig, maar een airplane en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ons meisje gaat naar school en begint steeds meer haar eigen ikje te vormen. Ik vind het geweldig om te mogen aanschouwen en doe iedere dag mijn best om dit eigen ikje ook nog op te voeden. 

Gelukkig helpt Maria me graag een handje mee en hoop ik op nog heel veel lieve Maria's (en uiteraard de mannelijke versie ervan) om dit eigen ikje op te laten groeien tot een lieve, onafhankelijke jonge vrouw.