Fictie Achter de ramen schijnt geen zon... Deel 4

Ik ben op bed gaan liggen, naast Candy en Chantal. Ik hoop even te kunnen slapen omdat ik straks moet beginnen aan mijn eerste werkdag in het nieuwe bordeel...

Om 17 uur wordt ik wakker van geschreeuw, het komt vanuit de gang. Er wordt iemand geslagen, zo te horen is Igor boos op een van de meisjes. Hij vloekt en tiert "dacht je nou echt dat je tegen mij kon liegen? Ik ben niet gek! Mij belazeren!!!". Het meisje wat hoorbaar flinke klappen krijgt huilt hard en gilt dat het haar spijt. Ik zit stokstijf, rechtop in bed. Ik ben alleen in de kamer. Zal ik naar de gang lopen? Nee Eva, niet hier de held uit gaan hangen zeg ik tegen mezelf. Na een paar minuten is het stil, ik waag mezelf naar de gang en zie dat er een van de slaapkamer deuren openstaat, als ik naar binnen loop zie ik een meisje, stukken jonger dan ik, voor een wastafel staan, ze drukt een washandje tegen haar oog maar glimlacht als ze me ziet. "Hoi" zegt ze, "het stelt niet heel veel voor hoor". Ik loop naar haar toe en draai haar gezicht bij en bekijk haar oog, het oogwit is bloeddoorlopen. Ik stel me voor als Kyra, zo heet ik als ik aan het werk ben. Het meisje glimlacht wederom en zegt dat ze Bella heet. Ik vind haar aardig, misschien komt het omdat ze op mijn kleine zusje lijkt maar ik heb het gevoel alsof we een band hebben. Een vlaag van misselijkheid overvalt me en ik druk haar opzij. Net op tijd gelukkig want een tiende seconde later verdwijnt heel mijn maag inhoud door het putje van de wasbak. Bella wrijft over mijn rug en rijkt me een flesje water aan ze zegt; kijk eens, ik denk dat je wel een borreltje kunt gebruiken. Ik lach en neem een slok water. "Ik weet niet wat het is, vertel ik haar, heb het al een paar dagen, misschien buikgriep of zo... we zitten samen op haar bed, ik voel me erg op mijn gemak. Het jonge knappe meisje vertelt dat ze hier een week zit, ze fluistert dat ze probeerde een telefoon te stelen en dat Igor haar betrapte in zijn kantoor. "Gelukkig heeft hij geen idee wat ik daar deed, want dan was het slecht met me afgelopen". Er klinkt een luide bel, ze springt van het bed af en zegt, kom we moeten eten!

Op de gang is ook een trap naar boven, Bella loopt voorop. Hoe kan ze zo vrolijk en opgewekt blijven vraag ik me af. Boven is een grote zolder, er staan 3 oude banken en 2 tafels met 6 stoelen. Op een van deze tafels staat een grote ijzeren pan, een stapel borden en bestek. Wanneer een van de meisjes het deksel optilt trekt ze een vies gezicht, snel kijk ik wat erin de grote pan ligt. Een soort van vlees met aardappelen en bonen. Het ruikt sterk naar kruidnagel en ik ben blij dat ik zojuist mijn maaginhoud heb geleegd anders had ik iedereen zijn eetlust bedorven...

Tijdens het eten heb ik de andere meisjes gezien. Ik weet zeker dat ik de oudste ben van allemaal. Inmiddels is het iets over 6 en alle meiden haasten zich naar de slaapkamers. Om 19:30 uur klinkt er weer een luide bel, ik vermoed dat dit niet betekent dat we weer gaan eten maar dat we ons moeten verzamelen. Niks blijkt minder waar, het is rumoerig op de gang, ik hoor hakken klossen op de trap naar beneden en volg achteraan.

Eenmaal beneden aangekomen zoek ik Bella op, ze glimlacht en haar mooie witte tanden glinsteren in het schemerlicht. Wanneer Igor binnenkomt is het muisstil. In het Engels vertelt hij dat het een drukke avond gaat worden en dat het de bedoeling is dat we zoveel mogelijk geld verdienen voor hem. Nee kennen we niet, zegt Igor en dames, laat de drankjes jullie smaken want de klant betaalt! Igor buldert van het lachen net als een paar uur geleden toen ik werd binnen gebracht.

Tegen 20:30 uur druppelen de eerste klanten binnen. Ik word veel bekeken en aangeraakt maar de sfeer zit er nog niet goed in. De vrouw achter de bar is druk met drankjes inschenken en wenkt me. Als ik naast haar sta zegt ze dat ik aan het werk moet gaan en dat ik maar beter kan luisteren omdat ik anders nog niet jarig ben. Wat een heks zeg, zij heeft makkelijk praten!

10 minuten later zit ik aan de bar met een glas prosecco en een half kalende man. Ik schat hem in de vijftig. Hij praat Nederlands en ik hoor een Twents accent. Hij vertelt over hoe geweldig hij is, dat hij een eigen bedrijf heeft en hij is getrouwd maar zijn vrouw chronisch ziek is. Ik kijk langs hem hoe de andere dames het er vanaf brengen. Bella zit bij een vent op schoot, ze zijn hevig aan het zoenen. Bella geeft me een knipoog als ze met hem naar een van de peeskamers loopt.

Nadat de man waarmee ik praat heel zijn levensverhaal verteld heeft wil hij meer. Even later sta ik naakt voor hem te dansen. De man zweet en is erg lomp, hij knijpt zo hard in mijn borsten dat ik hem het liefst een dreun zou willen verkopen maar ik hou me in! Tuurlijk heb ik er weer een die half impotent is, hij blijft maar bezig! Na een half uur is het meneer dan eindelijk gelukt en kan ik me aankleden. Zonder wat te zeggen loopt hij de kamer uit en rekent af bij de bar, ik dribbel hem snel achterna want ik heb geen idee hoe dit gaat. Bij de bar wordt er flink betaald, ik zie een briefje van 500, een van 100 en een tientje. De barvrouw kijkt me aan en knijpt met haar ogen en schudt haar hoofd zijn kant op, ik geef hem snel een kus en fluister in zijn oor dat het gezellig was. Hij lacht wat schaapachtig en gaat vervolgens aan een speeltafel zitten.

Nog geen 5 minuten later herhaalt zich het vorige verhaal zich. Nu is het een jonge vent met rode krullen en een baard. Hij komt sneller tot de daad en wil voorafgaand met me in bad. Wederom laat ik me misbruiken door een man zodat mijn pooiers er beter van worden.

Om 4 uur lig ik in bed, naast Chantal en Candy. Vanavond heb ik maar liefst 9 mannen moeten afwerken. Ik voel me vies, ik mis mijn eens zo fijne zorgeloze leven. Papa, mama en Stefanie, ik mis jullie zo! Zouden mijn ouders en mijn zusje wel naar me zoeken? Zouden ze zich wel realiseren dat ik ontvoerd ben? Dat ik ze dit nooit aan zal doen? Ik huil mezelf in slaap.