Mijn ervaring met IVF en overgewicht

Zoals ik eerder gedeeld heb gingen wij eind 2024 starten met ons IVF-traject in Griekenland. In de periode dat ik mij aan het voorbereiden was op het IVF-traject heb ik zoveel mogelijk gelezen over wat er allemaal gaat gebeuren, maar ook wat er fout kan gaan. Echter ben ik nergens een artikel tegen gekomen over een IVF-traject en overgewicht. Voordat ik aan de IVF begon had ik namelijk allemaal vragen zoals, "Ga ik het IVF-traject anders ervaren omdat ik overgewicht heb?" of "Werkt het roesje wel bij mij tijdens de punctie en ben ik wel echt helemaal weg dat ik niks merk?" of "Hoe gaat überhaupt zo een IVF-traject bij vrouwen met overgewicht?". Doordat ik met veel vragen zat en niet overal een antwoord op wist te vinden besloot ik dit artikel zelf te schrijven! In dit artikel lees je alles over IVF en overgewicht op basis van mijn ervaringen, maar ik zal ook de eerder genoemde vragen beantwoorden.

IVF-traject en overgewicht in Griekenland

In mijn vorige blogs deelde ik dat ik in Nederland ben afgewezen voor een medisch traject in verband met mijn te hoge BMI. Toen gingen wij kijken naar andere mogelijkheden buiten Nederland. De keuze voor Griekenland was voor mij logisch: ik spreek de taal, ken de gynaecoloog en heb vertrouwen in de zorg daar.

In Griekenland is het ook belangrijk dat je gezond bent voordat je aan het IVF-traject begint. Wel kijken ze daar verder dan alleen je BMI. Ze beoordelen je situatie breder, bijvoorbeeld door bloedwaarden en andere gezondheidsfactoren mee te nemen in hun besluitvorming. Dit gaf mij een gevoel van rechtvaardigheid en maatwerk, in plaats van een afwijzing puur gebaseerd op een getal op de weegschaal.

Werkt het roesje wel bij mij tijdens de punctie?

Nadat ik mij had ingelezen over het hele IVF-traject maakte ik mij enorm veel zorgen over de punctie. Ik las verschillende verhalen over dat enorm pijnlijk is tot aan niks voelen. k had veel ervaringsverhalen gelezen: de één vond de punctie enorm pijnlijk, terwijl de ander er vrijwel niets van had gemerkt. In Griekenland wordt de punctie onder een roesje gedaan, wat in eerste instantie een geruststelling was. Maar toch bleef ik mij afvragen: werkt het roesje wel goed bij mij, gezien mijn overgewicht?

Het viel uiteindelijk allemaal wel mee. Een roesje is dus eigenlijk een lichte narcose en die wordt afgestemd op je gewicht en bij mij werkte het prima. Ik heb helemaal niets van de punctie meegekregen en ben ongeveer een klein uurtje onder zeil geweest. Wel merkte ik daarna dat ik erg moe was, alsof ik een hele dag had geslapen. Maar van pijn of ongemak tijdens de punctie zelf heb ik niets gevoeld.

Ga ik het IVF-traject anders ervaren omdat ik overgewicht heb?

Dit was een vraag waar ik voordat ik aan mijn traject begon geen goed antwoord op kon vinden en precies dat is de reden waarom ik dit artikel schreef. Sommige aspecten van IVF voor vrouwen met overgewicht kunnen inderdaad anders zijn. Zo kunnen hormooninjecties minder goed worden opgenomen door vetweefsel, waardoor soms een hogere dosis van de hormoon medicatie nodig is.

Daarnaast kunnen echo’s en follikelmetingen lastiger zijn, omdat het zicht door extra buikvet minder duidelijk kan zijn. Bij vrouwen met overgewicht en een IVF-traject is er meer risico op complicaties. Er is een verhoogde kans op overstimulatie (OHSS) en ook een grotere kans op een miskraam bij vrouwen met overgewicht. Laat je door je dokter goed hierover informeren en hou rekening met de risico's.

Hoe gaat überhaupt een IVF-traject bij vrouwen met overgewicht?

Het is goed om te benoemen dat een IVF-traject bij vrouwen met overgewicht in verschillende landen en klinieken anders wordt benaderd. In Nederland hanteren ze vaak een BMI-grens, wat betekent dat vrouwen met een te hoog BMI niet eens kunnen starten met een medisch traject. Dit is vooral vanwege de medische risico’s, maar ook vanwege de lagere slagingskans bij IVF en overgewicht.

In andere landen, zoals Griekenland, Spanje en Turkije, wordt er minder strikt gekeken naar BMI en wordt er meer gekeken naar de algehele gezondheid van de vrouw. Dit betekent dat je als vrouw met overgewicht nog steeds een kans hebt om deel te nemen aan een IVF-traject, mits je bloedwaarden en je verdere gezondheid in orde is.

Wat betreft de medicatie wordt er per persoon gekeken wat er nodig is en welke doseringen om de juiste hormoonrespons te krijgen. De behandelende arts moet je daarom nauwkeurig monitoren en eventuele aanpassingen doen tijdens de stimulatiefase.

Hoe heb ik de IVF ervaren?

Ondanks alle zorgen en onzekerheden voordat ik begon aan het IVF-traject, kijk ik positief terug. De zorg voelde persoonlijk en ik voelde me gehoord en serieus genomen. Iets wat ik in Nederland helaas minder heb ervaren. Ik had niet het gevoel dat mijn overgewicht een belemmering was in de behandeling zelf, al merkte ik wel dat sommige dingen, zoals de echo tijdens de terugplaatsing net iets anders verliep dan bij vrouwen met een lager gewicht.

Helaas heeft mijn eerste IVF poging niet geleid tot een succesvolle zwangerschap. We hadden maar één embryo, maar deze heeft zich helaas niet ingenesteld. Ik kijk terug op het IVF-traject dat ik er alles aan heb gedaan en dat er mogelijk nog andere kansen zijn, in Griekenland of misschien toch in Nederland als ik aan de BMI-eisen kan voldoen.

Het proces zelf was emotioneel zwaar, maar daar kwam ik pas achteraf achter. Gelukkig heb ik alles bijgehouden in mijn IVF dagboek. Tijdens het IVF-traject heb ik het niet als zwaar ervaren van de hormoonstimulatie tot aan de punctie. Hoe dat allemaal verlopen is, maar ook waarom er uiteindelijk voor ICSI is gekozen vertel ik binnenkort.

Zit jij in hetzelfde of een soortgelijk schuitje als ik? Dan mag je me altijd berichten! Je staat er namelijk niet alleen voor! Via Instagram (@daantjeslifenl) ben ik het makkelijkst benaderbaar, just slide in my DM.