Hoe ga je om met iemand in een fertiliteitstraject?
Hoe overleef je de hormoonheks 😉
Een paar weken terug zat ik met een paar lotgenoten bij elkaar. Bij bijna alle vrouwen kwam naar voren dat ze zich in de steek gelaten voelen door hun omgeving en zich daardoor erg alleen en onbegrepen voelen. Hier heb ik vorige week een blog over gepubliceerd. Ik vind het zo erg dat zo goed als iedereen die in een fertiliteitstraject zit, dit ervaart. Hoe komt dat? Ik geloof wel dat het vaak geen onwil, maar onkunde is van anderen. Toch verbreekt zo goed als iedereen in een fertiliteitstraject vriendschappen, omdat je er tijdens zo’n traject achter komt wie er echt voor je zijn en wie niet. Eigenlijk vind ik dit heel kwalijk, omdat vrouwen in een fertiliteitstraject juist steun van hun omgeving nodig hebben. Gelukkig ervaar ik ook zó erg de andere kant. Gelukkig ervaar ik dit zelfs zó veel meer dan de negatieve kant! Ik heb echt een aantal gouden vriend(inn)en, ouders en collega’s, die echt een standbeeld verdienen. Hoe ga je nou met iemand in een fertiliteitstraject om?
1. Ga het gesprek aan en toon empathie
Wat bij de meeste vrouwen met een onvervulde kinderwens wordt gemist, is dat er niet naar gevraagd wordt hoe het écht gaat. Veel vrienden/familieleden/collega’s durven het gesprek niet aan te gaan. Laatst zei iemand in een fertiliteitstraject dat ze er zelf ook niet vaak over begon, omdat ze dan het gevoel heeft dat ze anderen opzadelt met haar ellende, hoewel ze er graag over zou willen praten. Wanneer je er naar vraagt, geeft het voor diegene een beter gevoel om er over te praten. Biedt een luisterend oor en luister zonder te oordelen.
2. Zoek achtergrondinformatie op over het traject
Het is fijn om te weten dat iemand zich heeft verdiept in jouw situatie. Hierdoor weet degene in het fertiliteitstraject dat iemand echt interesse heeft in haar traject, dus daarbij ook in haar persoonlijk. Zoek wat achtergrondinformatie op, zoals wat een punctie is, of het verschil tussen IUI, IVF of ICSI. Dit is natuurlijk ook afhankelijk van het vruchtbaarheidsprobleem waar degene mee worstelt.
3. Geef aandacht in rustperiodes
Toen ik laatst op Instagram vroeg wanneer vrouwen in een traject zich in de steek gelaten voelen, kwam vaak naar voren dat dit in de rustperiodes is. Rondom puncties of terugplaatsingen wordt er vaak erg meegeleefd, maar in rustperiodes wordt er vaak niets gevraagd. Juist in deze periodes is er veel tijd om na te denken over de toekomst. Een luisterend oor kan dan heel fijn zijn. Dit geldt ook in periodes na een miskraam of laatste terugplaatsing.
4. Plan wat leuks, het liefst last-minute
Na tegenslagen is afleiding het beste medicijn. Zo heb ik vriendinnen die me na een mislukte terugplaatsing of miskraam mee hebben genomen naar het strand om uit te waaien, naar Disneyland, naar Valencia of gewoon mee uit lunchen of wandelen. Zulke momenten doen zoveel goeds. Alle verre tripjes waren lastminute, maar waren ook alles wat ik op dat moment nodig had. Lastminute plannen is vaak lastig, maar is voor iemand in een fertiliteitstraject vaak wel heel prettig. Iemand die midden in een traject zit, kan namelijk vaak lastig vooruit plannen, omdat ze dan nog niet weet hoe het traject er dan uit ziet.
5. Stuur een kaartje met lieve woorden
Een persoonlijk kaartje met bemoedigende woorden en een lief gedichtje doen vaak veel goeds. Vooral als zo’n kaartje ook op een “random” moment is. Brownies, chocolade en bloemen doen het trouwens ook goed hoor, haha.
6. Geef een knuffel
Deze tip is misschien wat persoonsafhankelijk. Ik ben een hele erge knuffelaar, maar wel alleen met mijn beste vrienden. Een goede, net iets te lange knuffel, van een goede vriend(in) doet mij echt veel goed. Gelukkig heb ik een knuffelvriendengroep, die hier ook heel erg van houdt! Geef dus af en toe even een fijne, stevige knuffel.
7. Kook een gezonde maaltijd
Deze tip las ik laatst ergens en klinkt misschien een beetje vreemd, maar kan ik me wel erg in vinden. Vooral na mijn miskraam, kon ik het soms moeilijk opbrengen om te koken, hoewel ik gezond eten wel belangrijk vind. Wij halen eigenlijk nooit eten af, maar in de week na mijn miskraam heb ik dat wel een aantal keren gedaan. Wat had ik het fijn gevonden als iemand met een ovenschaal voor de deur had gestaan. Nu durfde ik dit overigens ook niet te vragen hoor, hoewel verschillende vriendinnen vroegen of ze iets voor me konden doen. Ook heb ik lieve ouders waar ik vaak even kan aanschuiven. Heel erg fijn! Kook dus iets gezonds en breng het langs!
8. Houd rekening met een zwangerschapsaankondiging
Een heel gevoelig punt blijven toch de zwangerschapsaankondigingen van anderen. Hoewel iemand met een onvervulde kinderwens het natuurlijk (bijna…) iedereen gunt, blijft het lastig dat het anderen wel gegeven wordt, maar jezelf niet. Een zwangerschapsaankondiging kan daarom heel pijnlijk zijn. Deel een zwangerschapsaankondiging daarom niet in een groepsapp of volle groep met mensen. Dit kan hard binnenkomen en veel pijn doen. Deel het persoonlijk 1 op 1 of in een persoonlijk appje. De meningen hierover zijn erg verdeeld. Maak het daarom bespreekbaar!
9. Bespreek hoe een geboorteaankondiging kan zijn
Deze tip is in mijn lijstje gekomen, omdat veel lieve mensen uit mijn omgeving dit doen, op eigen initiatief. Ze bespreken geruime tijd voor hun bevalling, hoe het voor ons fijn is om het nieuws te horen. Ik begrijp dat het voor kersverse ouders veel kan vragen om je aan te passen aan de wensen van een ander. Toch denk ik dat het voor beide partijen fijn is om een manier te vinden om het nieuws te delen wat voor beide prettig is, zodat de aankondiging voor beiden fijn kan zijn. Bespreek dit daarom vooraf met elkaar.
10. Blijf de persoon uitnodigen
Hoewel babyshowers en kinderverjaardagen soms pijnlijk kunnen zijn, wordt een uitnodiging vaak wel gewaardeerd. Iemand kan zelf beslissen of ze wel of niet wil komen. Iemand niet uitnodigen kan voelen als een persoonlijke afwijzing. Dus ook als iemand altijd afzegt, blijf degene uitnodigen, zodat de persoon het gevoel krijgt welkom te zijn.
11. Geef geen advies
Echte dooddoeners voor iemand in een traject zijn vaak de opmerkingen als ‘laat het los’, ‘de buurvrouw van mijn nicht probeerde dit en dat en nu is ze zwanger’. Nee, los laten kan niet als je in een traject zit, wij zijn hier namelijk afhankelijk van. Ja, wij hebben alle mogelijke tips al eens uitgeprobeerd en het werkt niet. Houd de goedbedoelde adviezen daarom voor je.
12. Vertrouw er op dat iemand haar best doet
Zo goed als alle vrouwen voelen zich schuldig over het feit dat ze niet de persoon kunnen zijn die ze willen zijn. Reageer daarom meelevend als een afspraak wordt afgezegd, omdat ze het even te veel vindt. Waarschijnlijk heeft diegene deze beslissing al uren afgewogen en zich hier al schuldig over gevoeld. Het kan helpend zijn om af en toe te laten weten dat je vindt dat degene in het fertiliteitstraject het goed doet. Een complimentje is altijd fijn.
Nicol3
Heel herkenbaar. Wij hadden al een dochter hebben voor een tweede kindje het traject doorgemaakt. Hoe vaak ik niet de dooddoener heb gehoord maar gelukkig heb je er al 1. En tuurlijk ik snap heel goed dat het verdriet en de draagkracht anders is als je nog geen kindje hebt. Maar neemt niet weg dat de wens ook geel groot is en het verdriet als het dan niet lukt ook. Heel knap hoe je jouw traject en emoties beschrijft. Ik hoop nog steeds voor je dat er een kindje mag komen en dat er meer begrip komt voor de emoties die rondom dit traject en onderwerp spelen.
Anoniem
Wat een lieve woorden, dank je wel! ❤️ En ik snap dat heel goed... ❤️
Wensmama.x
Hooh... Ik stond niet ingelogd... maar bovenstaande... 🫶🏻