Blogger in het zonnetje: Simone, 'Onze Super Mees'

Juni is begonnen, wat betekent dat het moment is aangebroken om de schijnwerpers te richten op een nieuwe blogger! Deze keer staat Simone (36) centraal. In de afgelopen weken heeft zij talloze blogs geschreven waarin ze haar kwetsbare verhaal deelt over 'Onze Super Mees'. Ze neemt ons via haar blogs mee in het proces van onzekerheid, verlies en rouw. Laten we meer te weten komen over haar!

Simone is dit jaar 8 jaar getrouwd met haar man Wump. Ze wonen in het gezellige Woerden en Simone werkt op een HR afdeling van een zorgorganisatie. Simone en Wump zijn de trotse ouders van hun sterrenkindje Mees (7) en dochter Juul (5).

Hoe ben je begonnen met het bloggen op Mamaplaats?

"Ik ben onlangs begonnen met bloggen, omdat het verhaal van onze Mees verteld mag worden. Gedurende de hele ziekenhuisperiode heb ik op advies van de IC-artsen een dagboek bijgehouden, en via een WhatsApp-community hielden we onze familie en vrienden op de hoogte. Van heel veel mensen kreeg ik toen terug dat ik een prettige schrijfstijl heb. Dus dacht ik, ik ga het verhaal nog eens helemaal opschrijven en toen kwam daarna ook het idee om het verder te delen. Dat de blogs dan ook nog zo goed worden gelezen én er lieve reacties op komen, is natuurlijk heel fijn en had ik, misschien naïef, nooit verwacht."

Mees is in januari 2024 overleden. Hoe verwerk je dit immense verdriet?

"Het woord verwerken vind ik lastig. Ik denk dat als je als ouder je kind verliest, je dit nooit verwerkt. Zo voelt het op dit moment. We zullen er misschien mee leren leven en ons leven erop aanpassen. Hoe dit voor ons in de praktijk zal zijn, durf ik nu nog niet te zeggen. Het is allemaal nog zo vers. Wat voor ons werkt, is dat we alles op gevoel proberen te doen. Dan kun je het eigenlijk niet fout doen. We hebben heel veel steun van familie en vrienden gehad, en ook van mensen uit onverwachte hoek, en dat voelt heel fijn."

Wat wil je andere ouders meegeven die in het ziekenhuis terecht komen met hun kindje?

"Kom je in het ziekenhuis terecht met je kindje, wees dan niet bang om ook dan nog altijd je moedergevoel te uiten. Wij hebben ervaren dat de artsen daar echt naar luisteren en met ons meedenken. Ook bij onduidelijkheden, hoe moeilijk ook, gingen we altijd het gesprek aan en vroegen we naar het hoe, wat en waarom. Mees kon dit niet, dus wij waren het aan hem en onszelf verplicht dit te doen. De artsen en verpleegkundigen vonden het heel fijn dat wij zo open communiceerden. Daarnaast werkt voor ons heel goed, alles op gevoel. Dan kun je het niet fout doen! Doe daarnaast wat goed voelt, je weet als moeder/ouder als geen ander wat passend is bij jullie kindje. Ik vind het daarnaast fijn om Mees te blijven benoemen; hij is onderdeel van heel veel van onze herinneringen en daarnaast zijn we mega trots op hem!"

Lees ook: 
Blogger in het zonnetje: Mandy, mama van Jaime