Ook wij krijgen het er benauwd van!

Van sommige ziektebeelden, krijgen ook de behandelend artsen en verpleegkundigen het soms wat benauwd. De meesten van ons hebben dit bij astma aanvallen. Wie wel eens een echte astma aanval heeft gezien, zal dit beamen - het ziet er spannend en naar uit. Bij kinderen met een astma aanval is dit nog net even erger.

Bij het meisje, wat in de late middag ineens met haar moeder voor de balie stond, die nog net hele korte teugjes ademhaalde, was het duidelijk: astma. Het 8 jarige meisje was er bekend mee, en de weerwijzer gaf het al aan - het was een benauwde klamme dag. Het was een niet al te beste dag voor mensen met astma. Dit meisje was lekker buiten aan het spelen met een vriendinnetje, en bij een parkje in de buurt kreeg ze het ineens fors benauwd. Moeder heeft haar in de auto gezet en is naar de SpoedEisende hulp gereden. Hier aangekomen kreeg het meisje nog amper adem. Wij troffen haar in de wachtkamer aan met een zogehete bijna 'stille thorax'. Dit wil zeggen dat er amper luchtverplaatsing in de longen plaats vond. Het meisje zat stil, te happen naar lucht. We hebben een langslopende kinderarts, zonder pardon de kamer ingetrokken en zijn het meisje continue gaan vernevelen (pufjes met een continue aanvoering en flow). Dit hebben wij ruim een uur gedaan, tot ze wat comfortabeler was en beter adem kon halen. 

Of de jongeman, die met zijn vrienden een survivaltocht in de bossen aan het doen was en ineens - onder het zwemmen - zo benauwd werd, dat hij door zijn vrienden de kant op is geholpen en buiten bewustzijn is geraakt. Het gekke was, hij was niet bekend met enige vorm van astmatische klachten...
Uiteindelijk is deze jongeman bij ons binnen gebracht in reanimatie setting - en intuberen en beademen was zo lastig.. Ergste scenario werd realiteit: hij heeft het niet gehaald..
Uiteindelijk bleek het zo gehete 'Onweerastma' de boosdoener te zijn: dit is een zeldzame vorm van astma die kan voorkomen bij een onweer op een dag waarbij veel pollen in de lucht hangen. Iedereen kan onweerastma krijgen, zelfs wie nog nooit astma heeft gehad.

Bij onweer kunnen stuifmeelkorrels in kleine stukjes uiteenspatten. Normaal gezien zijn pollen te groot om de longen binnen te dringen. Maar als er onweer op komst is, kunnen opwaartse luchtstromen hele stuifmeelkorrels de wolken in tillen. Als deze korrels worden blootgesteld aan vocht, scheuren ze in kleine stukjes, waardoor ze zeer allergeen worden. De wind blaast die stukjes vervolgens om ons heen. Wanneer mensen met een pollenallergie de kleine stukjes pollen inademen, kunnen ze diep in de longen terechtkomen en een astma-aanval uitlokken.

Astma zelf is een ontsteking van de kleine luchtwegbuisjes in de longen. De ontsteking is bij astma blijvend. Dit betekent dat er altijd kleine ontstekingen zijn in de longen. Dit kan veel klachten veroorzaken.

Bij een astma aanval gebeurt er van alles in de longen. Als ze geprikkeld worden door stoffen waar iemand gevoelig voor is, zwellen de slijmvliezen in neus, keel en longen op. De slijmvliezen maken dan meer vocht en slijm dan anders.

De spiertjes die om de luchtwegen heen zitten, raken verkrampt en trekken samen. Ze maken de luchtwegen smaller. Ademen wordt moeilijker. De longen raken overvol met lucht, die niet genoeg ververst wordt. Al deze reacties samen vormen een astma-aanval.

Bij astma kan het weer veel invloed hebben op de longen. Koude en vochtige lucht kan de klachten erger maken - dit uit zich in benauwdheid of vaker hoesten. Kortom, als je buiten actief bent, heb je meer last.