Afijn, ik dwaal af. Mijn moeder is de liefste vrouw op de wereld. Toen ik op mijn 17e zwanger raakte was zij de tweede persoon aan wie ik het vertelde. Op de dag zelf. Ik wist dat mijn moeder koste wat het kost achter mij zou staan, ik heb (gelukkig) nooit de angst gehad dat ik uit huis gezet zou worden.

Wat is er nou leuker dan met een kop warme chocolademelk kerstfilms kijken onder een dekentje? Juist ja! Samen met de kinderen lekkere dingen bakken, handig – want je kunt het gelijk mee serveren met het kerstdiner!

Vorig jaar schreef ik een blog over het feit dat ik de haren van Lin & Rox niet was, dit werd een van mijn meest gelezen blogs ooit. Dus toen Mamaplaats mij vroeg of ik een vervolg blog wilde schrijven hoefde ik daar natuurlijk niet lang over na te denken.

Lieve leidsters van Partou,

2014.

Vorige week deelde ik via mijn Instagram story dat ik met de kids naar 'de Veilig Haven' (buitenspeeltuin) was en mijn inbox ontplofte vervolgens met vragen waar deze speeltuin zich bevindt. Ik snap het wel, want tijdens deze lockdown valt er helaas niet zoveel te doen voor de kinderen. Zo'n mega speeltuin voelt dus als een Efteling of misschien wel Disneyland Parijs op het moment.

Mijn antwoord is nee, maar toch twijfel ik. Ik zoek bevestiging. In dit geval hebben we het over een knuffeltje. Mijn oudste dochter is inmiddels ruim 8 jaar en loopt nog steeds het liefst de hele dag met haar knuffel, genaamd Vulpix. Overal waar zij staat en gaat neemt ze Vulpix mee.

Iedere ochtend maken wij braaf het huiswerk samen met Lin. Dit zal wel moeten, want anders wordt haar leerachterstand alleen maar groter. Met haar schoolwerk zijn we altijd 3 – 4 uur zoet. Ondertussen is Rox met haar peuterpubertijd een mega afleiding voor Lin. Ik zet haar eigenlijk iedere ochtend met iets te eten achter de tablet, zodat ik rustig kan werken samen met Linnetje.

Op 21 augustus 2012 komt de gynaecoloog mijn kamer binnen gelopen. Ik lig dan al 5 dagen in het ziekenhuis. Wat op 17 augustus begon als een extra controle omdat mijn baby zo klein is, werd helaas een ziekenhuisopname. De afgelopen dagen lig ik iedere dag aan een hartmonitor om te kijken hoe het met de baby gaat. Helaas zit er geen verbetering in de situatie, ze is te klein en haar hartslag zwakt soms af. Ik word ingeleid met 37 weken, de datum staat vast.