Ik ben vorig jaar in December zwanger geraakt van mijn ex. We woonden toen die tijd bij mijn vader in Duitsland. Mijn ex had voor de zwangerschap eigenlijk al best wel losse handjes. Tijdens de zwangerschap was dat ook zo. Maar ik  hield hem wou een gezin samen met hem mij en de kleine. Op een gegeven moment verhuisde hij weer naar Nederland zonder mij. We hadden eigenlijk niets in Nederland alleen familie en vrienden. Dus kon ik eigenlijk ook niet mee want dan zou ik dakloos en zwanger op straat staan en dat kan natuurlijk niet. Ik mist hem heel erg. Hij kwam regelmatig naar Duitsland om mij te zien. Nadat hij ongeveer een week in Nederland was begon hij weer zo nu en dan te gebruiken. Ik werd daar zo boos om en dat snapte hij niet. Toen ik bijna 5 maanden zwanger was maakte hij het uit. Ik was er kapot van want ik zag de vader van mijn kind in hem. Hij Keek niet om ne kleine. Vroeg niet hoe het er mee ging enzovoort. Normaal huil ik niet snel maar ik bleef dagen lang om hem huilen . Op een dag ging ik zelf ook weer naar Nederland en kon ik bij een vriendin in wonen. Gelukkig maar want dan hoef ik niet zwanger op straat te staan. Nu moet ik bijna bevallen en neemt hij ineens weer contact op met me. Ik kreeg in de tijd dat ik weer in Nederand was een nieuwe vriend. Mijn ex accepteerde dat niet en wou mijn relatie kapot maken. Dat is hem gelukkig niet gelukt. Nu is het wel uit tussen mij en me nieuwe vriend. We houden nog steeds van elkaar maar de relatie kwam te snel. De kleine is wel erg belangrijk voor hem en ik ben dat ook. Ik heb zoveel gehuild tijdens de zwangerschap en zoveel stress gehad dat ik bang ben dat dat effect gaat hebben op me kind. Ik hoop dat het wel weer goed komt tussen mij en die jongen want ik ben echt gek op hem en hij heeft echt een sterkte band met de kleine al is ze er nog niet.  wat denken jullie komt het goed??