Daar zijn we weer! Ik zag dat mijn laatste blog 4 maanden geleden was. In deze tijd heb ik niet stil gezeten, maar aan van alles gewerkt. Ondertussen ga ik 1 avond per week naar school en ben heel langzaam het werk weer aan het opbouwen. Ik werk als verzorgende in de thuiszorg en zocht iets meer diepgang in mijn werk, omdat ik met mijn opleiding (maatschappelijke zorg niveau 4) niet heel erg diep ben gegaan in de zorg. Daarnaast speelt er nog veel meer! Ik ben erg benieuwd of mensen dit herkennen of hetzelfde hebben meegemaakt. 

15 november 2017 kwam ik er achter in verwachting te zijn van mijn eerste kindje. Ik was net 20, maar helemaal op een roze wolk van geluk! Dit wilden wij zo graag en zo snel komt onze wens al in vervulling. Toch kwam die relatie snel tot zijn einde en ik heb vanaf 11 weken zwangerschap besloten om mijn volle focus op het aankomende kindje te zetten. Het is (nog) geen tijd om hier over te bloggen, maar wie weet komt dat ooit nog. 

Zoals eerder aangegeven ben ik moeder geworden op mijn 21e. Voor vele roept dat vragen op. "Was het gepland? Ben je nog met de vader samen? Ben je niet bang dat je leven voorbij is?" Vragen die ikzelf echt niet netjes vind, maar ze ergens ook wel begrijp. Ik ga hier zeker meer over vertellen. Nu mijn hormonen wat zijn gezakt ga ik ervan uit dat ik dit prima kan zonder over de zeik te raken 😅. Ook zou ik graag meer delen over mijn jeugd, hoe ik met mijn huidige partner samen kwam en hoe wij het als gezin redden in deze vage corona periode waarin ik ook nog 24/7 thuis zit omdat ik nog niet kan werken na mijn bevallingsverlof.