Het duurde niet lang of bureau jeugdzorg werd betrokken en er werd ots uitgesproken op dit gezin. Nu heb ik al heel wat jaren ervaring en wist ik ongeveer wel hoe de dingen zouden gaan lopen. De voogden die werden aan gesteld voor dit gezin bleven zich schermen achter het hokjes denken dat de vechtende ouders moesten blijven communiceren dit zou in het belang van de kinderen zijn. Ze weigerde in te zien dat vader de persoon was die zijn kinderen dag in dag uit geestelijk mishandelde enorm emotioneel belastte. Elke keer als ze bij hun mama waren bleef hij de kinderen bellen en appen en lastig vallen. Als hij met de kinderen aan het bellen was maakte hij de meest verschrikkelijke opmerkingen over hun mama. Ze wilde alleen op de bank zitten en haar hand ophouden , Ze was een luie k#t die niet wilde werken.

Via mijn zus hoorde ik dat er een familielid in scheiding lag en dat het niet helemaal lekker liep. Op mijn sloffen wist ik al dat dit een drama zou worden en ik bood per direct mijn hulp aan. Loes de vrouw die na jaren ellende eindelijk de beslissing durfde te maken om haar man te verlaten. Durfde niet met mij te praten ze was bang voor mij en dacht dat ik een drugsdealer was en een slecht persoon. Haar ex man en zijn familie hadden 18 jaar lang slecht over mij gesproken en zij was het gaan geloven. 

 Uiteraard is deel drie er nog niet ik ben echt druk aan het schrijven😊

Lang geleden zei er iemand tegen mij “Truusje je moet een boek over jullie verhaal schrijven”.

Na tien maanden ellende mocht mijn dochter eindelijk uit de gesloten instelling en door naar een open groep. Terug naar het pleeggezin was gelukkig niet meer aan de orde, en nu konden we weer proberen vooruit te gaan werken. Tijdens gesprekken was duidelijk geworden dat er een gezinshuis gezocht zou worden. Om het weekend ging ik mijn dochter ophalen en was ze gezellig een weekend thuis. Ook werden er duidelijke afspraken met haar gemaakt, en dat vond ze niet helemaal leuk, maar ja, het hoorde er wel bij. Op de groep deed ze het zeker goed, ondanks dat ze niet elke begeleiding even leuk vond.

Zoals jullie allemaal weten deel ik kleine stukjes uit mijn boeken. Die ik heb geschreven om de mensen te laten zien hoe dingen kunnen gaan, mensen iets te leren, en vooroordelen van mensen weg te nemen. Veel mensen hebben vooroordelen op het lezen van een klein stukje, Of als ze een gedeeltelijk stuk horen. Zonder het hele verhaal te weten hebben ze vooroordelen. Laat ik duidelijk maken dat ik ten alle tijden respect heb voor die mensen die vooroordelen hebben.

De samenwerking was natuurlijk al helemaal naar de knoppen en nu zou het erom gaan spannen. De pleegzorgmedewerker was mee gereden om mijn dochter naar de gesloten groep te brengen en die belde me volgde dag gelijk om te vragen hoe ik me voelde en of ik iets gehoord had van de gesloten in stelling. Toevallig had ik dat inderdaad want ze hadden me gebeld of mijn dochter mocht roken ze moesten toestemming hebben hiervoor. Ik was het er niet helemaal mee eens maar ik koos ervoor dat ze dan wel mocht roken (ik koos uit al het slechte wat ze deed deze optie). Ze vertelde me dat mijn dochter een advocaat zou krijgen en dat de zitting nog zou volgen. Diezelfde middag werd ik inderdaad gebeld door de advocaat van mijn dochter. Het leek een aardige vrouw die snapte wat er allemaal gebeurt was en zij zou samen met mij alles eraan doen dat het weer snel goed zou gaan met mijn dochter. Niet veel later zou blijken dat er hele andere dingen stonden te gebeuren, Bij de eerste zitting was mijn dochter natuurlijk witheet van woede op mij wat ik wel kon begrijpen. Ik had haar uit een verkeerde wereld getrokken en had haar gesloten laten zetten haar woede snapte ik echt. Wat ik niet begreep is dat er opeens werd gezegd door mijn dochter dat ze een voogd wilde. Mijn dochter vertelde de rechter dat ik niet in haar belang dacht, dat ik alleen aan die van mijzelf dacht. Ze vertelde de rechter dat ze een voogd wilde want die zou mij wel vertellen dat ik het niet goed had gedaan allemaal. Mijn nekharen gingen overeind en ik hoorde niet mijn dochter praten dit waren niet haar eigen woorden. De rechter was onverbiddelijk en vond dat mijn dochter voorlopig gesloten moest blijven, Dit zou in haar belang zijn en nu kon ze aan zichzelf gaan werken. Werken naar een betere toekomst. Enigszins opgelucht liep in de rechtszaal uit en mocht ik mijn kind gelukkig zelf terug brengen naar de gesloten in stelling ze hoefde niet met een vervoerder mee.

Al snel waren de vervoerders er, En toen we drie grote kerels uit een speciale bus met een soort cel uit zagen stappen, wisten we allemaal dat dit grapje niet ging gebeuren mijn dochter zou niet door drie van die bomen in een bus naar de gesloten groep gebracht worden. De mannen waren het er helemaal mee eens en vroegen of we haar dan zelf zouden brengen. In koor was het ja zeker!!