Ik hoef de tv maar aan te zetten en overal hoor en zie ik ellende.

Zoals enkelen weten ben ik een werkende mama, ik heb inmiddels al een behoorlijke stap terug gedaan door van 40 naar 28 uur te gaan werken (wat voor mij behoorlijk wennen was maar ik heb er wel veel voor teruggekregen *cliche i know*).

Ze bestaan er in verschillende soorten en maten en ze zijn in alle kleuren van de regenboog verkrijgbaar. Tutteldoekjes. Knuffels waar baby's zich aan gaan hechten en die verschrikkelijke scenario's met zich mee brengen.

Vanaf dat ik al een klein puisterige pubertje was hield ik van controle, wou graag weten wat er de dag erna in de planning stond en hield niet van spontane verrassingen.

Waar ik bij mijn vorige blog nog helemaal los ging op de menukaart en dat ik het koken voor Veerle met de dag minder leuk vond heb ik nu weer een motivatieboost gekregen!
We zijn inmiddels overgegaan op twee flessen en dat was echt dé uitvinding. We hebben ons erbij neergelegd dat ze geen tussendoortje-fan is maar dat vinden we niet zo heel erg.

Etenstijd....

Als ik voor de geboorte van veerle ergens een hekel aan had dan waren dat wel die clichés.

De kogel is door de kerk, de knoop is doorgehakt het besluit is genomen...