In mijn vorige blogs schreef ik al dat er nog steeds gedonder is met het ODC is waar ons dochtertje naar toe gaat....

Mijn hoofd tolt en op sommige momenten zou ik in tranen uit kunnen barsten..en nu dat ik probeer om de eerste woorden voor mijn blog hier neer te zetten voel ik die, ondertussen welbekende, brok in mijn keel...

We zijn zo trots op ons meisje. Ze is pas 7 jaar geworden, 7 hele bewogen jaren kan je wel zeggen! Van eerst helemaal niks kunnen, tot allerlei soorten hulpverlening, fysio en logopedie tot 5 jaar onder toezicht van jeugdzorg en een gezinsvoogd staan, en het verblijf op een Orthopedisch dagcentrum (ODC) mag ons meisje naar een school voor zeer moeilijk lerende kinderen (ZMLK) en daar zit nu het probleem, ze wil echt niet!!

Speciaal voor jou..

Ik weet dat ik met deze blog een berenput kan open trekken, maar ik weet het even niet meer, wordt er onzeker en tegelijkertijd ook boos om.

Mensen die mijn andere blogs hebben gelezen weten dat ons dochtertje Kathleen een algehele ontwikkelingsachterstand heeft, met een mogelijke storenis in het autistisch spectrum, of in gewoon Nederlands ze denken dat ze ook autistisch kan zijn in iedere vorm.

De feestdagen staan weer voor de deur, kerstkaarten die door je brievenbus vallen, en samen met je familie om de kerstboom.

Iedereen weet ondertussen dat ons meisje Kathleen een algehele ontwikkelings achterstand heeft, maar dat ook nog niemand weet wat er aan de hand is.

Ik kom regelmatig bij een winkel bij ons in de buurt die van al!es en nog wat verkoopt, ik denk als ik zeg dat de winkel met de A begint, heel veel mensen wel weten welke ik bedoel, maar ik ga er ook geen reclame voor maken en nee het is geen supermarkt!